ANNA YSABELLE P.O.V.
Nagising ako ng alas t'res ng umaga at maliligo narin, first day of school daw kasi ngayon.Grabe tulog parin sila at parang walang balak bumangon. Sila kasi lagi nang bubulabog ng gising ko. Madalas. Pero ako naman itong nagising ng maaga.
Naligo narin ako at ginawa na ang daily routine ko and by the way sa papasukan naming academy,dormitory daw sabi ni mokong Snow nato.
Nagbihis na ako at pumili narin ng mga dadalhin dun at puro hood na damit, pants sapatos,at mga mahahalagang gamit including nadun yung gitara na binili ko kahapon.
At bumaba narin ako at dinala ko narin pababa yung mga dadalhin kong mga gamit dun. Iniwan ko muna sa sala yung mga gamit ko at pumunta munang kusina para magluto.
Tinuruan ako ni Mama na magluto it am was 9 years old at that time,but she already past away and also to my Papa too. He teach me how to use my powers and how to protect myself.
Naalala ko rin yung mga nangyari sa barko pero sa isip ko hindi ko makita ang mga mukha nila pero it am was 7 at all..
Meron sinabi sakin si mama at papa na hindi nila ako tunay na anak pero naranasan ko naman na itinuring nila ako nakabilang o sa madaling sabi tunay na anak.
Bago namatay sina Mama at Papa may nanloob sa bahay namin na naka-itim na parang mga dark wizzard. Pinatay nila si Mama at Papa and am was so angry at that time but my papa said na "Huwag kang malulungkot kung mawawala man kami sa tabi mo ."he smiled me at bago sila namatay .
Simula nung mawala sila hindi na ako marunong makiramdam sa nararamdaman ng ibang nakapaligid sakin, at ipinangako ko sa sarili ko na hindi na ako iiyak dahil sa tingin ko kung umiyak man ako ay mahina ako.And am like a cold as ice but strong like a stone. Dangerous.
Saktong tapis narin aking magluto ng sinigang na bangus, at alas singko narin ng umaga.
Kakalabas lang ng kuwarto nitong dalawang mokong nato. "Ang bango ano niluto mo? " tanong nilang dalawa sakin. Pagkain talaga ang inuna kaysa sakin, wala manlang pa Good morning..
"See" maikli kong sagot
Habang nagpre-prepare ako sabay na sabay talagang silan....
"SINIGANG NA BANGUS!!! "napatakip nalang ako ng tainga ko grr.. ang ingay...
Unahan sila umupo at hindi magkanda ugaga kung kumain na parang may kaagaw sa hapag kainan..
Aalis na sana ako ng biglang magsalita si mokong na Snow nato "Hindi ka ba kakain? ang sarap pa naman ng luto mo..
"True" dugtong pa ni mokong Rhea nato..
"Im not" with cold voice..
Umalis na ako sa kusina nawalan na ako mg gutom sa kanila.Ang ingay-ingay parin nila kahit nasa sala ako parang nasa palengke kung magsisigawan..
Umupo muna ako sa sofa at magbabasa muna..
Habang nababasa ako dito sa sala,lumabas narin yung dalawang mokong natoat halatang busog na busog, dami ng niluto kong yun nilantakan siguro nila lahat yun..
"Grabe mas masarao ka pa palang magluto kesa sakin" sabi ni Rhea sakin..
"tsk.. "ako
Pinagpapatuloy ko lang ang pagbabasa ko at habang sila umakyat nasa taas para kunin daw nila yung mga gamit nila dun..
After a few minutes bumaba na sila at sinabi ni Snow na maya maya lang daw andiyan na ang susundo samin papuntang academy.. tumango nalang ako bilang sagot..
Ilang minuto ukit ang lumipas may nag doorbell sa pintuan ng bahay nilang dalawa at pinagbuksan na ni Rhea..
"Ohh.... Andito na pala yung susundo satin.. Lets go? " tumayo na ako at ganun din ang ginawa ni Anow na halata parin ang kabusugan.Naparami siguro ng kain kanina..
"Pfff" Pagpipigil ng tawa ni manong driver at ni Rhea..
"What??!! "at tumingin din sakin at tinaasan ko lang siya ng isang kilay...
"Tara na nga! " at hinila na kami ni Rhea..Bweait kahit kailan itong Mokong na Snow nato...
Sumakay ako sa backseat at katabi ko si Rhea at ai Snow sa shotgunseat...
"Malayo-layo pa po ang biyahe natin.. " sabi ni manong driver..
Matutulog nalang siguro ako para hindi madaling mapagod sa biyahe, Inalis ko muna yung suot kong Eyeglass bago ako natulog..
.
.
.
.
.
.
.
.
