Allen's Pov
ฉันเป็นคนค่อนข้างสบายๆไม่ยึดติดอะไรหรือกับสิ่งใด แบบว่าไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไรวันๆหมดไปกับอ่านหนังสือ เล่นกีต้าร์และกวนตีนคนอื่น ข้างๆที่ที่ฉันนั่งในวันแรกที่เข้ามามีนักเรียนคนนึงที่เออ..จะสนิทกันดีมั้ยวะ?เขามักสวมเสื้อฮู้ดสีดำและหน้ากากสีน้ำเงินที่ลูกตามีน้ำตาสีดำไหลออกมาเขาแทบจะไม่พูดไม่ดิไม่พูดเลยนี่หว่าตอนแรกๆก็ไม่คิดอะไรจนกระทั่ง
จิ้ม จิ้ม จิ้ม
ฉันเกลือกตาไปทางขวาสะดุ้งเหงื่อตกเล็กน้อยเพราะมันมีสะกิดแขนกูค่ะ และตอนนี้ครูก็สอนอยู่ด้วยจะพูดอะไรก็ไม่ได้จึงหยิบกระดาษเปล่าจากกระเป๋าเป้กับปากกาและเขียนข้อความคุยกับมันซึ่งเป็นครั้งแรกที่ใช้วิธีนี้กับมันเพราะพวกเราไม่เคยคุยกันก็แค่มองหน้ากันเท่านั้น ฉันเขียนเสร็จก็ส่งไปให้มันอ่าน
'มีธุระอะไร?'
ซักระยะนึงกระดาษก็กลับมาอยู่ตรงหน้าฉันมันเขียนด้วยลายมือที่ไม่ได้แย่หรือดีมันเขียนว่า
'ฉันมองกระดาษไม่เห็นขอยืมสมุดเธอได้มั้ย?'
ฉันพยักหน้าและยื่นสมุดให้ก็เป็นอย่างงี้อยู่หลายวันจนฉันเป็นเพื่อนกับผู้ชายคนนึงห้องเดียวกันกับฉันชื่อของเค้าคือเต้าหู้ เขาเป็นคนหล่อ ใจดี ปกป้องฉันจากการถูกรังแกด้วยเขาเป็นหัวหน้าห้องชั้นที่ฉันเรียนอยู่แถมยังเป็นหัวหน้าชมรมPlay and Seekที่ฉันไปสมัครอยู่เป็นรองหัวหน้าตอนพักกลางวันฉันกับเต้าหู้และเพื่อนผู้หญิงอีกสองคนเจนกับรีรี่ซึ่งนั่นเป็นปัญหา
"เฮ้ย!ใครเอาขยะเปียกมาวางไว้ตรงนี้วะ"เจนพูดทำให้ฉันหันไปแยกเขี้ยวใส่ก่อนจะด่าสวนกลับ
"ถ้าฉันขยะเปียกแกก็ขยะใช้แล้วกลับไปใช้ไม่ได้ล่ะ"
"กล้าสวนหรอยะยีนี่ หน้าอย่างแกอย่าหวังเต้าหู้จะดูแลเธอตลอดนะ"รีรี่พูดฉันลุกขึ้นพร้อมอาหารกลางวันและพูดว่า
YOU ARE READING
(+Yandere) Creepypasta x Allen OC รักเปื้อนเลือด
Short Storyความรัก หลงไหลและแสดงความเจ้าของที่มากเกินไป จากสีขาวบริสุทธิ์ของรักแท้ อาจจะกลายเป็นสีแดงและน้ำตาของผู้ที่ถูกกระทำ SAVE ME!!
