Allen's Pov
ฉันเป็นคนชอบอยู่คนเดียวและไม่สุงสิงกับใคร
เวลาว่างยามปกติฉันมักจะเข้ามาในป่าที่ไม่มีใครกล้าเข้ามาเมื่อลึกพอสมควร ก็หยิบไวโอลีนออกมา
และเริ่มเล่นเพลง'Awake And Alive'พร้อมออกลีลาเต้นหมุนไปมา
ยามเวลาที่ฉันทำมันเหมือนกับอยู่ในสถานที่สงบและมีแต่ดวงดาว แสงสว่างกับเสียงเพลง
ฉันมีความสุขเมื่อได้ทำแบบนี้
แต่กลับมีความรู้สึกบางอย่างที่น่าขนลุกคือฉันมักจะรู้สึกเหมือนถูกจ้องมองและเรื่องราวของป่าแห่งนี้ก็พอจะรู้อยู่บ้าง
เพราะป่าแห่งนี้มันเป็นป่าที่ไม่มีใครเข้าไปแล้วกลับมา
แต่ว่าฉันสามารถปกป้องตัวเองและมีสติปัญญาพอตัวจนสามารถออกจากป่าได้หลายครั้งเหมือนกับว่าตำนานลี้ลับในป่าไม่ใช่เรื่องจริง
หรือเมื่อฉันเล่นไวโอลีนจบก็มักจะได้ยินเสียงปรบมือจากใครก็ไม่รู้
ฉันหันไปรอบๆก็ไม่พบอะไร
วันนึงฉันกลับมาสภาพสะบัดสะบอมเพราะเจอคู่อริคณะดนตรีดักทำร้าย
ซึ่งมันเป็นคู่แข่งของฉันเรื่องการสีไวโอลี
พวกเราสองคนไม่สนิทกันเท่าไหร่เพราะฉันรู้ว่ามันต้องคิดทำอะไรสกปรกกับฉันก้าฉันไม่ระวังตัว
เหมือนวันนี้
ฉันคลานมาจนที่ใต้ต้นไม้ที่ฉันมักจะใช้เป็นที่พักหลังจากเล่นไวโอลี
"โถ่เว้ย โดนมันเล่นงานจนได้"ฉันพูดอย่างอารมณ์พร้อมพยายามยันตัวเองให้ลุกขึ้น
แต่ว่าลอยถลอกมันตึงไปหมดเหมือนกล้ามเนื้อจะฉีกเลยขยับไปไหนไม่ได้ตอนนี้ความโมโหอย่างรุนแรงเริ่มปะทุออกมา ฉันหลับตาลงก่อนผลอยหลับไป
DU LIEST GERADE
(+Yandere) Creepypasta x Allen OC รักเปื้อนเลือด
Kurzgeschichtenความรัก หลงไหลและแสดงความเจ้าของที่มากเกินไป จากสีขาวบริสุทธิ์ของรักแท้ อาจจะกลายเป็นสีแดงและน้ำตาของผู้ที่ถูกกระทำ SAVE ME!!
