დილით მაღვიძარამ გამაღვიძა ავდექი,გავემზადე და შეხვედრის ადგილას მივედი ცოტა ხანში ორი ბატიც მოვიდა და უნივერსიტეტში წავედით ჩვენ ჩვენ აუდიტორიებში დავიშალეთ და შევთანხმდით რომ ყველა ლექციის შემდეგ შენობის ეზოში შევხვდებოდით მოკლედ აუდიტორიაში შევედი და ლექტორმა წარდგენა მთხოვა
-გამარჯობა, პაკ ჯიჰიო სეულის ეროვნული უნივერსიტეტიდან
-კარგი,სასიამოვნოა შენი გაცნობა ,აი იმ ბიჭთან დაჯექი, სეჰუნ ხელი აწიე!
საკმაოდ სიმპატიურმა ბიჭმა ხელი აწია და მეც მისკენ დავიძარი გვერდით მივუჯექი და ლექტორს მივაპყარი ყურადღება და გონება
სეჰუნი:რამდენი წლის ხარ?
-19
-მე 20
-მაგარია
-რა არაკომუნიკაბელური ხარ რა უბედურებაა რანაირად გინდა ფსიქოლოგობა?!
-იცი რა არის ყურადღებას მაინც არ მოგაქცევ და შემეშვი?
-აა სწავლა გწყურია და ეგეთი პონტი?
-შემეშვები?!
-ნწ
-ლექციის მერე რამდენიც გინდა იმდენი მელაპარაკე ეხლა შემეშვი!
-კაი ჰო ისევ სარას მოვუშლი ნერვებს
სარა:სეჰუნ დამანებე თავი მეც და მაგ გოგოსაც!
-აუუფფ
მე:ძნელია უბრალოდ მოკეტო და ისე იჯდე გაკვეთილზე?
-უკანა რიგები რა ხდება?!
სარა:არაფერი მას სეჰუნმა რაღაც ვერ გაიგო და ვუხსნით
-ცოტა წყნარად მაშინ!
-კარგით
ლექციის ბოლომდე სეჰუნს პირი არ გაუჩერებია როცა აუდიტორიიდან გამოვედი სარა მომიახლოვდა
-გაცნობა ვერ მოვასწარით სარა!
-სასიამოვნოა ჯიჰიო!
-სეჰუნს ყურადღებას ნუ მიაქცევ უნდა რომ ყურადღების ცენტრი იყოს ამიტომაც იქცევა ასე
-მივხვდი
-მართლა რა მორცხვი ხარ !
-უბრალოდ მიჭირს ახალ გარემოსთან შეგუება
-რამდენი ხნით ჩამოხვედი?
-2 კვირით
-გაცვლითი პროგრამით ხარ ხო?
-კი
-მაგარია ისე სეულში როგორი ცხოვრებაა?!
-ჩვეულებრივი როგორც ყველა დიდ ქალაქში როცა იზრდები უბრალოდ დინებას მიყვები ვიღაც გიყვარდება მას ცოლად მიყვები ბავშვები,სამსახური, შემდეგ ამ ყველაფერს ვერ ათავსებ და სამსახურს ტოვებ,სიცოცხლის ბოლომდე კი შენი ქმრის ერთგული უნდა იყო და თვითონ კი ვისთან დადის ღმერთმა იცის
-რა პესიმისტი ხარ!
-გეშლება რეალისტი ვარ!
-მაშინ ძაან ცუდი რეალისტი ხარ ყველაფერი ასე არაა!
-მაშ როგორაა?
-არ ვიცი მაგრამ რატომ მაინც და მაინც ქმრის ღალატი უნდა იყოს და რატომ უნდა მიატოვო საკუთარი საქმიანობა ოჯახის გამო
-მისმინე მე იმ რეალობას ვხედავ რაც არსებობს და შენც ის დაგანახე რაც დამანმდვილებით ვიცი შემდეგ რა მოხდება მიიღებ შენ ამას თუ არა ეგ უკვე შენი პრობლემაა
ეს ვუთხარი და მას გავეცალე სასადილოში ჩავედი და ყავა დავლიე შემდეგ ისევ ლექციაზე დავბრუნდი და ისევ ისე უხმაუროდ ვიჯექი უნის შემდეგ პარკში მეგობრებს დაველოდე და თითოეულმა მათგანმა ნახევარი საათით დააგვიანა გამართლება კი ის იყო რომ ლექტორმა შეგვაყოვნა
იეჯი:ჯი რა გჭირს?
-არაფერი
ჯიმინი:ძველი ნოსტალგია მოგაწვა და თეჰიონი გენატრება?
-კულტურულად გეტყვი და ჯიმინ გააჯვი!
-სიტყვები ჯიჰიო!
იეჯი:კაი დაანებე არაა ხასიათზე
-და იქნებ გვითხრას რა სჭირს??
-არაფერი უბრალოდ შემეშვით ოქეი?
-კარგი
იქაურობას გამოვეცალე და სახლში მივედი ეივა სახლში არ იყო ამიტომ სახლის შესწავლა ვცადე ყველაფერს ჩამოვუარე და ვერაფერი ისეთი ვერ აღმოვაჩინე რაც ჩემი დეჟავიუს მიზეზს აღწერდა სანამ ეგრეთ წოდებულ სახლის შესწავლას ვანხორციელებდი ეივაც მოსულა
-რას შვები?
-აა არაფერს საქმის გარეშე ვიყავი და ვიფიქრე სახლს დავათვალიერებდი😅
-ააა წამო სუში მოვიტანე და ვჭამოთ😊
-კარგი ახლავე😊
(მოკლედ მგონი უაზრო უნივერსიტეტის დღეების აღწერას აზრი არააქვს ერთ ვიტყვი სწავლის დონე სეულში უკეთესია და ჯობია დაწვრილებით იმ დღეზე მოვყვე როცა ყველაფერი შეიცვალა...)
