မနက္ခင္းရ႕ဲေနေရာင္ျခည္ကဆက္အိပ္လို႔မရေအာင္မ်က္ဝန္းကိုလာစူးေနတာမို႔မ်က္လံုးကိုပြတ္ရင္းေဘးသို႔ေစာင္းလိုက္တယ္။
မ်က္လံူးပြတ္ေနရာကေန မေန႔ညကအျဖစ္အပ်က္ေတြကိုေခါင္းထဲဝင္လာတာမို႔ေတြးရင္းအိပ္မက္လားတကယ္လားဆိုတာကိုေဝခြဲလို႔မရေအာင္ျဖစ္ေနခ႔ဲတယ္။ကိုယ္နွဴတ္ခမ္းေတြကိုသာကိုယ္ျပန္စမ္းကိုင္းရင္း
'ငါတို႔တကယ္နမ္းခ့ဲက်တာလား
ဒါမွာမဟုတ္ အိပ္မက္မက္ျပန္ၿပီးလား😥'
သက္ျပင္းခ်ရင္းထထိုင္လိုက္ၿပီးဘယ္နနာရီရွိေနမလဲလု႔ိေဘးကနာရီကိုၾကည့္ဖို႔ျပန္ေတာ့နာရီကေနရာတြင္းရွိမေန။
'ဟာာား ငါအခန္းထဲကပစၥည္းေတြကိုဘယ္သူလာကျမင္းသြားတာလဲ ေတြ႕အံုးမယ္'
စိတ္တိုတိုန႔ဲဘဲထလို႔ျပင္လိုက္မွာသတိထားမိတာက
'ဟင့္ ငါအိပ္ယာလဲမဟုတ္ပါလား။ငါဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ'
ေဘးသို႔ပတ္ပတ္လည္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ကိုယ္အခန္းမဟုတ္ေနခ႔ဲေပ။ဒါေပမ့ဲေဘးပတ္ပတ္လည္က္ုိလဲlisaထပ္တလဲလဲၾကည့္ေနခ႔ဲမိတယ္။Lisaကိုအ႔ံၾသသြားေအာင္လုပ္နိင္ခ့ဲတယ္အရာရွိေနခ႔ဲတယ္။
'နွဴိးေနၿပီးလား lili
နိူးရင္းထေတာ့ေလ niniမနက္စားျပင္ထားတယ္အတူစားရေအာင္'
အခန္းထဲကိုဝင္လာတယ္အနွီးကေလး။
ေအပ႐ြန္က္ုိဝတ္ထားၿပီးဆံပင္အေျပာင္ခ်ည္းထားတယ္သူမပံုစံကတစ္မ်ဴ္ိးဆြဲေဆာင္မွဴရွိေနခ႔ဲျပန္တယ္။
သူမကိုၾကည့္လိုက္ေဘးကပံုေတြကိုၾကည့္္လိုက္လုပ္ေနတယ္Lisaကိုသူမကlisaစိတ္ကိုသိေနသလို႔။
'ဒါကLiliမသိေအာင္niniခိုးရုိက္ခိုင္းထားတယ္ပံုေတြေလ'
ပံုေတြကိုၾကည့္ရင္းမ်က္ရည္ဝဲလ်က္သူမကထပ္ေျပာျပန္တယ္။
'liliရ႕ဲေန႔စဥ္လွဴပ္ရွားမွဴကိုniniမသိတ့ဲရက္မရွိခ့ဲဘူး။
Liliကိုniniမလြမ္းတ့ဲရက္လဲမရွိခ့ဲဘူး။'
သူမမ်က္ရည္ေတြကပါးျပင္ထက္ကေနေျမေအာက္ထိခဝါေႂကြခ႕ဲျပန္တယ္။ကိုယ္ခ်စ္ရတယ္သူမရ့ဲမ်က္ရည္ကိုျမင္ၿပီးကိုယ္နွလံုးသားကလဲသံန႔ဲလုပ္ထားတာမွာမဟုတ္ဘဲ။အဲဒါေၾကာင့္သူမန႔ဲနည္းတူမ်က္ရည္ေတြက်ဆင္းလာခ့ဲရတယ္။
