KARANLIKTA BULDUĞUM AŞK

"Selam"

Kahve gözleri simsiyah bakışları çok sertti.Bana yaklaştı hic kıpırdamadan yerde duruyordum.Patlayan silah sesiyla gôzlerimi kapatıp çığlık attım.

**********

Korkuyodum deli gibi ama ağlamadım silah sesi depoda yankı yaptı.Gözlerimi acıp karsmdaki adama baktım sağ elini sol kolunun üzerine koymuştu.Kolu kanıyordu sağ elinde silah vardı.Yerden kalkıp yanna gittim koluna bakmak istedim ama beni engelledi.Yüzünde acı cektiğne dair hicbir belirti yoktu.Arkamdan duyduğum ayak sesleriyle arkama baktım.Üç tane adam ellerinde silahlarla karşmzda duruyordu.Ortadaki adam bir adm dha yaklastı.Yanmdaki yaralı adam ön tarafıma gecip silahını onlara doğrulttu.Sanki bakışlarıyla konuşuyorlardı.Sessizlik hakimdi ortadaki adam gôzlerini bana dikti bende gözlerimi kaçırmadan ona baktım.Beni baştan aşağ süzdü.Şu an bulunduğum durum gercekten cok rahatsz vericiydi.O sırada duyulan polis arabasının sesiyle silahlı adamlar koşarak depodan kacmaya başladı.Nolduğnu anlamaya çalışırken yaralı adam silahı beline sokup beni kolumdan tutup kosturmaya başladı.Bende kacıyodum çünkü hic bilmediğim şeylere bulastığmın farkındayım.Deponun arkasından cıkıp siyah bi arabaya bindirdi beni kendiside arabaya binip hızla arabayı çalıştırdı.Üzerimde siyah dar kısa kalın askılı elbise vardı.Çok üşümeye başlamıştm.Titrememek icin kendimi zor tutuyordum.Dayanamayıp sessizliği bozdum."Nereye götürüyorsun beni"

Cevap vermedi bende susup yolu izledim.Büyük bi villanın önünde durduk.Arabadan inince bende indim.Önden eve girip kapıyı açık bıraktı.Bende pesinden eve girdim.Evin içi çok büyük ve sadeydi siyah deri koltuklar beyaz duvarlarla cok sadeydi.Ortda siyah bi masa vardı salondan yukarıya iki tane merdiven cıkıyordu.Adam koltuğun birine oturup ceketini çıkardı.Bende yanna gidip koltuğa oturdum."Teşekkür ederim"

Yüzünü bana çevirip cevap verdi."Sen kurtulmadın"

"Anlamadım"

"O silahlı adam sana bakan seni kafaya taktı"

"Beni nerde bulcak ki bulamaz"

"Onu tanımıyorsun pesini bırakmaz"

"Sen ciddisin"

"Sen ne sanıyordunki su an neyin içinde olduğunun farkında değilsin belli benimle karşılaşmakla en büyük hatayı yaptın su an pesinde hem polisler hemde bi pisikopat var sana takmış deli gibi ve kimin evinde olduğnu bilmiyosun"

"Peki şimdi napcam"

"Bunu bana sorma"

"Onu tanımıyorum bile yardm etmelisin"

"Beni iyilik melegi sanma kendi işini kendin hallet"

İçimden ona saydrrken  kolundan akan kanlara kaydı gözlerim.

"İlk yardım çantası varmı?"

Anlamamış gibi bana bakarken kolunu işaret ettim kapı tarafındaki dolabı gösterdi.Çantayı alıp yanına oturdum gömlegini çıkardı kasları bayaaa coktu off hemde bayaa coktuyaa dikkatimi dagıtmamak icin yarasına baktım..Gerekli malzemelrle yarasnı temizleyip dikiş attım.Nasıl yaptım bende bilmiyorum.Kolunu sararken yüzüne baktım tepkisizce beni izliyordu gôzlerimi kacırdım.Malzemeleri cantaya katıp masaya koydum.Artık gitme vaktim gelmisti.

"Ben gideyim artık "

"Ben bırakırım"

"Teşekkür ederim gerek yok"

"Eminmisin saat gec oldu"

Saate baktığımda "Ohaaaa 4 sabahın dördü"

"Hadi kalkalım"

Mecbur bisey demedim.Evden çıkıp arabaya bindik.

**********

Apartmanın önünde durduk.Tam arabadan iniyordum adımı sordu.

"Ömür seninki"

"Ateş"

"İyi geceler ates" kapıyı kapatıp apartmana girdim.Asonsôre binip üst kata cıktım.Kapıyı çalacakken teyzem çoktan acmıştı bile.Yüzünden belliydi endişesi içeri girip koltuğa attım kendimi teyzemde karşıma gecip oturdu.

"Anlat noldu ömür"

Anlatmaya başladım.

********

************

Günes penceremden icerı sızıyordu yataktan kalkıp lavobaya girdim bi dus alıp cıktım.Kurulanıp okul kıyafetlerimi giydim.Saçlarmı kurutup maşayla kıvrdım rmel ve gôz kalemmi yapp parfümümü doldurdum üstüme.Telefonumu alıp burcuya mesaj attım.

(Hadi gel)

Odadan çkıp salona girdim teyzem coktan kahvaltyı hazrlamstı.Teyzemle kalıyorum çünkü ailem yurtdışında.Bi iki yıldr birlikte kalıyoruz.Teyzem daha 28 yaşnda evli değil tabikide bi sirkette çalışyor.Masaya oturup kahvaltımıza başladk zil çalınca teyzeme sarlp odadan çantamı ve telefonumu alıp kapıyı actım.Burcuyla birlikte okula yürümeye başladk.Burcu 4 yıllık arkadaşm yani 9.snıftan beri aynı snıftayz bu sene son sınıfız.Onunla hic gizlimiz yoktur.

Burcu"Kusura bakma ömür dün gece gelemedim"

"Ahhh keşke gelseydin"

"Noldu"

"Neler olmadki polisler silahlar sapıklar pisikobatlar ne ararsan"

"Ohaaa naptın kızım sen"

Ben anlattıkca burcunun gözleri irileşiyordu.

"Ama evine gittiğim adam cok yakşklydı adam dediysem daha 19 yaşlarndadr.Gerçeği biraz öküz gibiydi ama"

"Bidaha bensiz biryere çkmıyorsun ya o adam sana kafayı taktysa gerçektende"

"Saçmalama bi kere gördü beni tanımıyo bile inanmadım valla"

Okula girince sınıfımıza giri en arkanın bi ônü cam kenarna oturduk.Bu gün okulun ilk günü olduğu için snıfta herkes hemen dedikosuya başladı.Burcuda bana hararetle birşey anlatmaya başladı onu dinlerken bi anda herkes sustu birtek burcu ve ben konuşuyorduk kapıya doğru ikimizde baktık.Aman allahım bu o çocuk neeee onun burda ne işi var.

Cocuk bize doğru yaklaştkça kalbim yerinden çıkacak gibiydi bana bakıp bakışlarnı başka yetre çevirdi.Bizim arkamızdaki sıraya oturdu.Burcuyu dürtüp kulağna eğildim.

"Bu ateş"

"Neee"

Burcunun cırlamasyla snıftaki herkes bizi baktı.Ateş su an tam arkamda ve ben heran kalp kırızinden ölebilirim.Zorda olsa arkama döndüm.

"Selam"

"Selam"

O sırada ateşin yanna hazal geldi gıcık birisidir.

Hazal"Ômür siz tanışıyormusunuz"

"E.."ateşin konuşmasyla sustum.

"Hayır tanışmıyoruz"