The Long Lost Princess Meet The Billionaire Mafia Boss

💜Chapter 1💜

💜Chapter 1:Unexpected Truth💜

Krrrrriiiinnnngggggg!!!!!!!

Athena's POV

 Napabalikwas ako sa mahimbing na pagkakatulog ng marinig ko ang pag tunog ng alarm clock na nakapatong sa side table. Kinuha ko yun para patayin, pinasabugan ko ng bomba, saka ko tinadtad ng pinong pino. Pero syempre joke lang yun! Wahaha!

Nakakainis naman kasi, inaantok pa 'ko. Gusto ko pang matulog tapos bigla nalang tutunog para bulabugin ang napaka himbing kong tulog.

Kunting pa ng tulog mga 5 minutes pa, 6 palang naman ng umaga bulong ko sa aking sarili kasunod ng pag higa ko ulit sa kama. Natulog ulit ako kaso parang wala pa yatang 5 minutes nang magising na naman ako dahil sa sunod sunod na katok sa aking pintuan. Hindi ko yun pinansin, malamang si mama tanya lang yun. Matutulog nalang ulit ako.

Athena! Sigaw ni mama sa labas ng pinto kasabay ng pag katok nito.
Anak!, bumangon kana at may mahalaga akong sasabihin sa'yo Rinig kong sigaw ni mama bago umalis. Bumangon agad ako at naligo.
Oww!, how rude of me di pa pala ako nag papakilala. I'm Athena Rodriguez 15 years old na ako at si mama tanya nalang ang kasama ko.

Ang sabi ni mama wala na daw sila lola at lolo ganun din si papa sapagkat namatay daw ito noong na accidente ang buss na kanyang sinasakyan noong sya ay pa uwi galing sa trabaho bukod doon ay wala ng nabanggit si mama ka pag nag tatanong kasi ako sa kanya about sa kanila ay agad nyang iniiwas ang usapan kaya minabuti ko nalang na manahimik at wag na ungkatin pa ang nakaraan dahil batid ko naman ang hirap ng kanyang pinag daanan at batid ko din na na aapektuhan pa din sya sa tuwing mapag uusapan ito kaya mag mula noon I never bring it up again ayaw ko kasing nakikitang malungkot at umiiyak si mama.

Mahirap lang kami pero kuntento sa buhay. Nagtitinda si mama ng mga gulay na nakuha galing sa aming mga tanim sa bakuran kaya minsan pag may spare time ako at walang pasok ay tinutulungan ko si mama sa pag lalako ng mga gulay gusto ko nga sana tumigil nalang sa pag aaral para naman mabawasan ang mga gastusin dito sa bahay at di na mahirapan pa si mama kaso ayaw niya gusto nya ako mag tapos sapagkat wala daw syang ibang maipamamana sa akin bukod dito at kakailanganin ko daw ito pag dating ng araw kaya bilang ganti sa mga paghihirap ni mama ako nalang ang gumagawa ng mga gawaing bahay para makatulong kahit papaano at sa aking murang edad ay mulat na ako sa hirap ng buhay at sa maraming bagay.

Wala rin akong kaibigan sa school actually I am a loner and just a nobody in school, isa lang naman akong di hamak na nerd kaya walang gustong kumaibigan sa akin at lagi akong nabubully, inaalipusta, tinatapunan ng kung ano ano, sinasabihan ng masasakit na salita at kung ano ano pa.

Hinahayaan ko nalang sila wala naman kasi akong magagawa kahit na sa totoo lang ay hirap na hirap na ako at parang gusto ko ng sumuko na lamang  at pinanghihinaan na din ako ng loob pero sa tuwing na aalala ko ang pag hihirap at sakripisyo nila mama ay lumalakas ang loob at na mo motivate ako na ipagpatuloy ang pag aaral kahit ako pa ang mangyari. Pero sa totoo lang I have a secret that no one knows only my mama. Hindi naman kasi ako talaga nerd eh disguise ko lang yun dahil nga natatakot ako na mangyari na naman ang pangyayari na naganap noon na lubos kong pinagsisihan.

~Flashback~