remeber

25 9 2
                                    

1 year later

ik was in het weehuis .Net als alle kinderen ze noemen ons hier zielig ,slap, gek waarom? Ik zal het je vertellen wij allemaal zijn zielig we hebben geen leventje net als jou.Ik kan mijn leventje niet kiezen ik ben te slap,maar jij zeurt en zeurt wat ik niet kan doen als ik het zin zeg hoe erger kan het wel worden? Ik voel me eerst zwak ,zielig een mietje eigenlijk en dan haal ik een diep adem en begin ik weer opnieuw .Opnieuw opnieuw en weer opnieuw en dan uhhu begint alles erger te worden.

ik hou mijn verdriet bij me.Ik wil soms dood gaan me zelf vermoorden met mes of pistool,maar dan komt mijn moeder in mijn hoofd ze zei altijd ik zal er ooit op een dag niet zijn hoe klein je ook dan bent onthoud hou het vol .Dat ene zinnetje blijft altijd in mijn hoofd.

nou genoeg gehuild dacht ik en zette mijn knuffel opzij gooide al mijn servetjes weg met mijn eindeloze tranen en stond op naar het badkamer. Ik wastte mijn gezicht maakte mijn blonde lange stijlen haren vast en begon naar het kantine te gaan ik kocht een simit en liep naar mijn klas ik had lestijd.

'allamaaal snel plaats nemen stelletje dwazen''!!! riep mevrouw kachuoganari de wiskunde leraares.

en zo ging de les door......

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Nov 06, 2019 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

that missing lose girlWhere stories live. Discover now