The GIFTED LOVE

CHAPTER 2

Jep's POV

Ngayon ang school intrams namin makikita ko nanaman sya nag handa na ako para naman maaga ako makapasok 6:00am palang naka handa nako 8:00am pa ang pasok ko,

habang palabas ako ng kwarto ko nakita ko si Marie,

Good Morning Marie! Bati ko

Good Morning din Jep Ingat ka pagpunta sa school, sagot nya

Ikaw din, kinikilig na tugon ko.

At tuluyan nakong umalis para pumasok sa paaralan namin.

Saktong 7:00am ng dumating ako sa paaralan, napaka aga ko naman 8am pa pasok namin saan kaya ako pwede tumambay muna? naisip ko sa Canteen nalang tumambay at agad na akong pumunta don para makapagpahinga ng onti at makapag wifi muna, naghanap ako ng upuan na malapit sa Aircon at umupo, kinuha ko nadin ang cellphone ko para makapag tingin ng schedules, ng biglang may nag text mula sa taong hindi ko naman kilala,

"Hi Jep! Magiingat ka diyan haa? Binabantayan kita kahit san ka pumunta" yan ang text nya

"Sino to? Saan mo nakuha ang no. ko?" sagot ko

At hindi na sya nag reply, nakakapagtaka lang kanino nya nakuha ang no. ko? Wala naman akong pinagbigyan na kahit na sino Hmm. Siguro nantritrip lang or na wrong send. Pero teka? Paano nya ako nakilala? Paano nya nalaman na Jep ang pangalan ko? nakakapagtaka ng sobra? Sino kaya yung tao nayon. Yaan mo na nga.

Ngayon lalaban ako sa isang Game, sa Badminton isa ako sa kinakatakutan na manlalaro sa aming eskwuwelahan, pero ngayon lalaruin ko lang yung laro, dahil ako lang ang nagiissang lalaki na lalaro, at isa si Marie sa makakalaban ko,

At nag simula na nga ang laro, makalipas ang lahat ng laro ay tumungo na nga ang laro sa Finals at ang hindi ko inaasahan na yung taong makakalaban ko ay yung taong tinitibok ng puso ko si Marie.

Wala naman akong nagawa kundi labanan nag score kami ng 20-20 sa Set 3 at 1-1 na ang standing namin wala nakong nagawa at pinatalo ko na ang Laro na mag score ng 22-20 / 2-1 napakagaling nya, hindi ko lubos maintindihan kung bakit siya yung nakalaban ko? Tadhana naba ito? Pero hindi kasi talaga ako naniniwala sa tadhana, pero ngayon parang onti onti nakong naniniwala.

"That Game was Great!" sabi nya saakin habang pauwi na sya

"Yeah! Pauwi kana? Tara sabay nalang tayo if hiu want?" tanong ko

"Sure, magbihis kana at baka matuyuan kapa ng pawis," pag aalalang sagot nya

Habang nag bibihis ako ay nag hihintay at kumakanta lang siya sa labas ng Dressing Room ng mga Lalaki ang ganda ng boses nya, nakakainlove tapos kakantahin nya pa yung favorite kong kanta, napapasabay nadin ako sa kanta nya, makalipas ang ilang minuto ay agad nadin akong lumabas sa dressing room para umuwi

"Ang ganda ng boses mo ha? Tara na" bungad ko sa paglabas

At tuluyan na nga kaming umuwi at hinatid ko sya sa pintuan ng kwarto nya,

"Thanks!" sabi nya

pagpasok ko sa kwarto ko ay ARGH! KILIG NA KILIG AKO hindi ko alam ano gagawin ko. Ni hindi na ako nakapag salita sa byahe nakatitig lang ako sa kanya ACKK! ang ganda nya kasi sobra.

10:00pm
*TOOT* *TOOT*(PHONE RINGS)

from CVE PACIFIC:

Your Flight going to Manila has been approved by the agency your flight will be on December 2, 201*, that will an 1year stay on Manila, thank you for choosing CVE PACIFIC, ENJOY FLYING!
-----------

what!? Aalis nako? Hindi ko inaasahan to ah ayokong umalis! Paano si Marie? Paano yung...? Argh hindi ko na alam gagawin ko, nalulungkot ako paano pag umalis nako mamaya may makilala si Marie na bago. Hala! Natatakot akong mangyare yun. November 2 Palang ngayon may isang buwan pa ako para masulit ang oras kasama si Marie.

11:00pm

To Marie,

Hi Good Evening, Marie uhm, pwede kaba bukas after school? Labas naman tayo treat ko.

11:01pm
(PHONE VIBRATES)

from Marie,

Sure 1pm CofeeShop infront of our campus.

OMG! pumayag siya yes aaraw arawin ko na to hahahahaha hindi ko na alam ang sasabihin ko sa kanya na aalis nako sa December, sana hindi sya magagalit kapag kwinento ko na, Sana lang nga talaga ay hindi...

Paano nga ba? Mamaya...? aish bahala na..

1:00pm(@CofeeShop)

Marie : Hey Whats up? Ang ang lungkot mo?
Jep : uhm wala never mind order na tayo.

Nung umuorder sya nakatitig lang ako sa kanya at iniisip kung paano ko sasabihin sa kanya.

Tapos na syang umorder oras na para sabihin to.

Jep: Marie uhm. May gusto sana akong sabihin sayo
Marie: Ano yun?
Jep: Kasi sa December.
Marie : ahhh na aalis kana sa December?
Jep: hah!? Paano mo nalaman?
Marie: ayan oh Text mo sakin.

from CVE PACIFIC:

Your Flight going to Manila has been approved by the agency your flight will be on December 2, 201*, that will an 1year stay on Manila, thank you for choosing CVE PACIFIC, ENJOY FLYING!

Chineck ko yung phone ko and na wrong send ako. Hayss na dapat kay mama ko isesend pero sa kanya ko na send.

Jep: ano magiging reaction mo?
Marie: wala
Jep: bakit?
Marie: Kahit iwan moko, kahit magkalayo tayo kung tayo ang para sa isa't isa tayo talaga hanggang dulo.

Omg! Napanganga ako sa sinabi nya hindi ko inaasahan yung sasabihin nya nabigla ako. Pero kinilig din ako.

Ilang oras nadin kaming naka upo dito and yinaya ko sya to go home.

"Tara Marie uwi na tayo" sabi ko
"Mamaya na Gala muna tayo para masulit natin yung mga araw. MAHAL KO!" sabi nya

Bigla nyang hinatak yung kamay ko at dinala ako sa parke, na kung saan punong puno ng ilaw, at yinaya nya ko mag picture para daw ipapadevelop nya at isasabit nya sa kwarto nya.

Well ang saya isipin na yung dating pinapangarap ko lang nakakasama ko na ngayon, ansarap din isipin na yung tutulungan ka ng partner mo to grow, not to fall back. Ang swerte ko dahil sya yung ipinigkaloob sakin.

1:00am ng makauwi kami ni Marie sa Condo namin. We have a great tine together spending every minute and seconds of our life, ansaya na makasama mo yung taong mahal mo kahit sa maikling pagkakataon lang.