လောင်းရိပ်

A/N (Unicode)

ဘာလို့စာရေးတာလဲလို့မေးရင် မမွန် အများဆုံးဖြေလေ့ရှိတာက မရေးရမနေနိုင်လို့ပါ။ စာရေးရတာကိုပျော်လို့ပါ ဆိုတဲ့ အဖြေပဲ။

ဒါပေမဲ့ ဖြစ်ရပ်မှန်ဇာတ်လမ်းတွေ ဘာလို့ရေးဖြစ်တာလဲဆိုရင်တော့ အဖြေက မတူတော့ဘူးရယ်။ ဖြစ်ရပ်မှန်ဇာတ်လမ်းရေးဖို့ကို မမွန် လန့်တယ်။ မပျော်ဘူး။ အတွေးရော၊ အရေးရော ချုပ်ထားပြီးရေးတဲ့နေရာမှာ မလွယ်တဲ့အပြင် အမှားပါသွားမှာ တစ်စုံတစ်ယောက် ထိခိုက်သွားမှာ စိတ်ပူတယ်။ ဒါဆို ဘာလို့ရေးလဲဆိုတော့ ကိုယ်၀ါသနာပါတဲ့ စာရေးခြင်းကို အသိအမှတ်ပြုခံရတဲ့အခါ မမွန် တတ်နိုင်သလောက် တစ်ခုခု ပြန်ပေးချင်လို့ပါပဲ။

စိတ်ကူးနဲ့ရေးတဲ့ဇာတ်လမ်းတွေကို မမွန် ချစ်တယ်။ မြတ်နိုးတယ်။ ကိုယ်တိုင်တောင် သိလှတယ်လို့ မယူဆတော့ စာဖတ်သူတွေ ဘာညာတွေ ရသွားပါစေဆိုတဲ့ ပညာပေးလိုစိတ် ဘယ်တော့မှ မရှိခဲ့ဘူး။ ဒါက စေတနာမပါတာ မဟုတ်ပါဘူးနော်။ ရေးခဲ့သမျှမှာ ကိုယ်အား ဥာဏ်အားတတ်နိုင်သမျှ အကောင်းဆုံးကြိုးစားခဲ့ပါတယ်။ ဘယ်သူမှ အသိအမှတ်မပြုရင်တောင် မမွန်ကိုယ်တိုင် ကျေနပ်တဲ့အတွက် လုံလောက်ပါတယ်။

အဲ.. ဖြစ်ရပ်မှန် ရေးရင်တော့ မမွန် မတူညီတဲ့ စေတနာအပြည့်နဲ့ ရေးပါတယ်။ အဲ့ဒီ့စေတနာက ကိုယ့်ကို ဇာတ်လမ်းလာပြောသူတွေအပေါ်ထားတဲ့ စေတနာပါ။ သူတို့ ပြောချင်တာ၊ သူတို့‌ေ၀မျှချင်တာ၊ သူတို့အတွက် အရေးကြီးတာ ဒါတွေကိုပဲ မမွန် ဦးစားပေးပါတယ်။ ဇာတ်လမ်းအချိတ်အဆက်အတွက်၊ အရေးအသား ချောမွေ့ဖို့၊ စာဖတ်အဆင်ပြေဖို့ ပြောင်းလဲရမယ်ဆိုရင်တောင် မဖြစ်စလောက်ပဲ မမွန် ဖြည့်ရေး၊ ပြင်ရေးပါတယ်။

ဒါ့ကြောင့်လည်း ဖြစ်ရပ်မှန်ဇာတ်လမ်းရေးရင် စာဖတ်သူရှိ မရှိ။ အောင်မြင်မှု ရှိ မရှိ ဒါတွေကို ဘယ်တော့မှ ထည့်မတွက်ဘဲ သူတို့ပြောချင်တာတွေ ပါသွားရဲ့လား။ သူတို့ချန်ထားရစ်ခဲ့ချင်တာတွေ စာလုံးတွေအဖြစ် ကျန်ရစ်ခဲ့ရဲ့လား ဒါတွေကိုသာ အမြဲဦးစားပေးဖြစ်ပါတယ်။

လက်ရှိ မမွန် ရေးခဲ့တဲ့ ဖြစ်ရပ်မှန်ဇာတ်လမ်း ခြောက်ခုရှိပါတယ်။