i-am-red / vhopekook

2 / "Lütfen söyleme kimseye."

merhaba, sonradan bozuşmamak adına şimdiden açıklıyorum

bu bir threesome kitabıdır; vhope kısmına vkook istiyorum yazan, vkook kısmına vhope yazan her kişi engellenecektir.

iyi okumalar 💜

...

Bazen bir yazıya başlarken, bazen ise bir söze girerken derin nefes alma ihtiyacı duyar ne diyeceğimi tartardım ama çoğu zaman zaten aşırı dolu olduğum için yazar ya da konuşurdum, beklemez ve ne dediğimi bilmezdim. Ben şimdiyi yaşayan insanlardandım, geleceği milim hesaplar yapacağıma gelecekten bir günde de o anın şimdisini yaşardım. Her gün şimdimdi benim; geçmişim, bugünüm veya geleceğim.

Şimdi okulun kafesinde otururken dışardaki yağmur sesi ile karşımdaki sözde çifti izliyordum. Oturduğum sandalyede oldukça rahat bir pozisyondaydım, hafif yayılmıştım ve yalan söylemeyeceğim bacaklarım kaba bir şekilde açık ve düz bir şekilde karşıya uzatmıştım. Arada birbirine bağlı kollarımı önümdeki kahveye uzatmak için çözsem bile genel olarak birbirine bağlıydı.

"Hoseok." demiştim temin eder gibi turuncuya bakarken, "Ve de her hâlinden belli turunculunun pasifi Kim Taehyung." demiştim griliye de uğrarken gözlerim az önce duyduğum isimleri tekrarlarken.

"Niye öyle bakıyorsun?" demişti Taehyung bir eli Hoseok'un turuncu saçlarına dalarken. "Nasıl yani?" demiştim tek kaşım havalanırken.

"Şey gibi..." demişti ama sözünü çoktan Hoseok tamamlamış ve, "Alacaklı gibi." demişti.

Gülmüştüm. Seri ve soğukkanlı durmaya çalışıyordum ama arada ya ters teperse ihtimalleri beynimde dönüyordu.

"Bir buçuk saatlik blok derste anlatamamışım yani." demiştim dudaklarımı büzerken, sonra "Şey gibi..." diyerek dalgaya vurmuş, "Alacaklı oluşum gibi. " demiştim.

Turuncu saçlı iki kaşını iddialı bir şekilde kaldırırken, gri saçlı küçümser gibi gülüp "Öyledir." demiş ve beni alçaltmıştı. "Ama senin zihninde."

"Öyle mi Kim Taehyung?" demiştim ve öne eğilip uzun saçlarına uzanacakken o geriye çekilmiş ama ben istifimi bozmadan öyle kalmaya devam etmiştim.

"Neden bu denli hızlı davranıyorsun?" demişti Hoseok. Bu çocuğu sevmiştim, hiç yasal durmuyordu ve bu çocukla illegal çoğu şeyi yapmam mümkündü.

Grili ise ne mümkün davranıyordu.

"Şimdiyi düşünürüm." demiştim ve kahveme uzanmıştım, arada ise onların mimiklerini kontrol ederek durumlarını veya düşüncelerini tertiplemeye çalışıyordum ama kısmen anladığım söylenemezdi.

"Sen şimdini yaşayacaksın diye bizim yarınımızla oynayamazsın." demişti Taehyung denilen esmer.

"Oynamıyorum ki." dedim oldukça çocuk tarafım ile omuzlarımı aşağı yukarı indirirken. Öyleki, ikisi de benim bu masum hareketim ile sarsılırken hemen kendimi düzeltmiş yüzümdeki dalgacı gülümsemem önümdeki kahveye düşmüş ve kafam sanki yanlışmış gibi sağa sola sallanmıştı.

"Bak." demişti esmer yeniden. "Bir çocuksun, bir arsız. Oynamıyorum diyorsun birde."

Esmer teni çok güzeldi, uzun kirpikleri bile güzeldi. Upuzundu kirpikleri, arada bir, göz kapağının yağlı derisine uğruyordu tek tek. Şaşırınca da gözlerini kocaman açıyor, kirpiklerinden birkaçı göz kapağına yapışıyordu ama yine de gözünü kapatınca çözülüyordu o deriden kirpikler. Dersteyken eli sanki üst baldırımı sıkmıyormuş gibi şimdi cephe alması, bana biraz nazlı gelmişti.