Aslında aşktan nefret eden biriyimdir. İlk başta aşkı hiç umursamadım ama nereden bile bilirim ki bir anda bana darbe vuracağını.
Aşkı öğrenmek istiyorum, görmek, duymak, anlamak istiyorum. Lakin hayat bana şunu da öğretti aşkı arama "bul", aşkı sevme "bil", onu duyma "hisset" dedi kulağıma fısıldayarak. Sonra aldım kalemi elime tek tek, satır satır yazdım aşkı. Ama o zamanlar aşkı bilmiyordum, hâlâ da bilmiyorum. Aşkı seviyorum yine de nefret ediyorum. Bazen düşünüyorum o hayat ile ölüm arasında kalan, aşk denilen şey gerçekte var mıydı yoksa biz insanlar tarafından uydurulan saçma bir şey mi? Bunun cevabını bilen ancak var olmayan gerçek aşkı en iyi anlayandır.
Hayran oldum sana,
Oysa sen bakmadın bana,
Düşündüm seni bir ara,
Öldüm de Arafta mı kaldım acaba?
