Ben Unutsam Aşk Unutmaz

2 Bölüm

Sabah uyandığında herkes uyanmıştı kapayı açtım herkes salonda oturmuştu günaydın dediler ve günaydın dedim çok yorulmuşum uyanmak istemedim dedim gülümsediler emre abim evet dünün yorgunlunğundan olsa gerek dedi evet abicim ondan herhalde dedim özlem asmin gel kahvaltı yapalım dedi tamam dedim siz yapmicakmisınız diye sordum evdekiler güldü biz çoktan yaptık kızım sen yap dedi dayım özlem ben seni bekledim dedi bende keşke beklemeseydin benin yüzünden aç kaldın dedim olsun canım önemli değil dedi ve yüzümü yıkamak için banyoya gittim ellerimi yüzümü yıkandıktan sonra pantolon üzerine önü kısa arkası uzun bi tişör giydim ve saçlarımı dağınık yaptım odadan çıktım mutfağa  girdiğimda özlem herşeyi hazırlamıştı sadece çay doldurcakti dur onuda ben yapim sen zaten herşeyi yapmışsın dedim ve çayları doldurup kahvaltı yaptık ve sohpet ettik.bana erzurumu gezdircekti pek gezesim yoktu ve bügün gezmesek kendimi yorgun hissediyorum dedim. Özlem çok anlayışlıydı olur dinlen dedi kusura bakma üzerinde farklı bir yorgunluk var dedim saçmalama tabikide dinlenicekin hem günler torbaya girmedi sonrada gezeriz dedi bende tamam dedim odama gittim uzandim gizem aradim konuştuk konuşurken dayim geldi asmin müsaitmisin dedi müsaitim dayıcım gel dedim ve kuzen beni sonra ararım dedim kapatım dayım neyin var dedi buruk bir ses tonuyla dayıcım yorgunum sadece bu dedim dayım tamam dedi o zaman sen dinlen ben sonra gelirim dedi uyudum öyle bir uyumuşun ki akşam olmuştu uyandığımda evin içinde ses yoktu kapımı açtım çıktım odadan özlem ve emre abi ikisinin elinde telefon bir şeylerle uğraşıyolar evdekiler nerde dedim aynı anda ikisi cevap verdi yemeğe gittiler amcamlara dediler tamam dedim ve yanlarına oturdum emre abi elini omzuna elini atı senin neyin var dedi gerçekten birşeyim yok dedim ve gülümsedim emre  abi iki yanağımdan öptü ve tamam dedi gülümsedi öyle böyle bir ay bitti herkese iyice alışmıştım kaynnaşmıştık ve bayrama bir gün kalmıştı sabah kaldık dayım falan bayram namazına. Gittiler bizde kahvaltı hazırladik işte o gün çok güzeldi bi o kadar kötü o gün kahvaltıdan sonra bayramlıklarımı giydim kırmızı bir elbise dizlerine kadar altına siyah bir babet üzerine siyah bir ceket malum havalar soğuk orada o gün çok güzeldi akşma olunca teyzenin oğlu bana bahçeye gelsene sana birşey vericem dedi bende tamam dedim gittim gitmez olaydım bana öyle birşey yapmak istedi ki kaçamadım bağıramıyodum kolundan çok sıkı tutmuştu bırakmıyordu siyah hırkamı çıkardım ağaçların arasından geçip eve doğru koşmaya başladım evin kapısına yaklaştım biri kolumu tutu arkamı döndüğümde emre abim üşüceksin hırkan nerde dedi hemen sıkıca sarıldım oda bana beni bırakma abi dedim beni geri çekti ellerini yüzüme götürdü yüzümü avuçlarının içine aldı sana ne oldu sap sarı olmuşsun dedi bir anda etrafı bulanık gördüm gözlerimi açtığımda etrafımda doktorlar vardı asmin asmin diye sesleniyorlardı sonra hiç konuşmadan içimden  napıyorum burada dedim hemşire hasta uyandı biri koşarak içeri girdi gözlerimi iyice açtım emre abi asminim dedi ağlamaya başladım doktor bey hastayı rahat bırakın da dinlensin dedi recep abi geri çekildi arkada o Piç teyzemin oğlu onu görünce hemen gitme diyip elinden tutum emre abinin bırakma beni dedim tamam gülüm şimdi eve götürcem seni dedi doktor lafa atladı bu gece burada kalsın evde heran bisey ola bilir dedi doktor bey emre abi gözlerime baktı tamam dedi yanında kalabilirmiyim dedi tamam dedi ama bir kişi pislik özgün gitti sabaha kadar gözümü kapatmadım ama sakinleştirici falan yapmalarından herhalde sabaha doğru uyumuşum uyandığında emre abi yoktu özgün vardi

Bir anda gözlerin yerinden çıkıcak gibi büyüdü bir alda elini ağzıma götürdü eyer bağırırsan seni öldürüm dedi kafamı hafifçe evet dercesine salladım bana eyer birine anlatırsam beni öldürüceni söyledi tamam dedim sessizce ağlayarak bir anda içeri emre abi girdi ne oluyor burda dedi özgün birşey yok nasıl oldunu soruyorum dedi emre abi bana bakarak doğrumu söylüyor dedi evet dedim tamam dedi hadi asmin kahvaltı yapalım dedi iştahım yok sen ye dedim olmaz sende yemelisin dedi emre abi özgün aynen canım yemelisin dedi emre abi bir daha sakın asmine canım falan demiceksin dedi özgün tamam dedi ve odadan çıktı