Tanıtım

530 14 12
                                    

Dersteydim birden kapı açıldı. Murattı bu boranın en yakın arkadaşıydı. Tüm gözler muratın üzerindeydi. Hoca birden merte dönüp 

''Noluyor mert'' diye çıkıştı. Fakat mert hocayı hiç umursamıyordu.Gözleri acı ile doluydu.Ağlamamak için kendini zor tutuyordu sanki,sanki ne belli ağlamamak için gözyaşlarını tuttuğu için gözleri kıpkırmızıydı. Kendini zor tutuyordu belliydi ama ne olmuş olabilirki. Mert birden 

''Ada benimle gel '' dedi. Fakat hoca benim konuşmama izin vermeden 

''Hoppala benim ders işlediğim sınıfa girip öğrencimi almaya çalışıyorsun birde nedenini söylemiyorsun'' diye sinirli bir sesle konuşmuştu. Hemen ardından sınıfa müdür girdi. Bana dönüp 
''Gidebilirsin adacım'' dedi. Gerçekten büyük bir problem vardı belliydi. Bugün  zaten içimde kötü bir histe vardı. Geçen ders durduk yere ağlamıştım nedenini bilmeden,kalbimde sıkışmıştı. Kötü birşey olcaktı belliydi fakat mertin ağlamasını gerektirecek kadar kötü ne olabilirdiki ? . Yavaş adımlarla mertin yanına ilerlemeye başladım. Okul dışına çıktığımızda merte birçok soru sormuştum fakat mert hiçbir sorumu yanıtlamamıştı. Merte dokunsam ağlıcaktı. İyice meraklanmaya başlamıştım. Gittiğimiz yöne baktım boraların  evine gidiyorduk. Merte soru sorucaktım birden aklıma sorularımın hiçbirini yanıtlamadığı geldi o yüzden sustum. Boraların evine geldiğimizde kapıda birçok ayakkabı olduğunu farkettim. Zile bastığımda kapıyı çağla açmıştı. Sümeyye annenin arkadan

''Bora oğlum'' diye bağrışını duyunca boraya birşey olduğunu anladım. İçeri girdiğimde sümeyye anne yere çökmüş ve elinde boranın t-shortü varı. T-shortu koklayıp ağlıyordu.

''Neler oluyor burda'' diye sordum yanı başımdaki çağlaya, çağlanın yüzüne baktığımda ağlamaktan gözleri kıpkırmızı olmuştu. Gerçekten fazlasıyla meraklandım neler oluyordu burada. ? Birden bir kadın camları açtı. Sela okunuyordu. O an ölen kişiye üzülmüştüm içten içe Allah rahmet eylesin demiştim. Nede olsa can bu can boru değildi. Son cümleye kadar bunları düşünüyordum. 
'' Erdem uluhan'ın oğlu Bora uluhan bugün hayata gözlerini kapamıştır. ALLAH rahmet eylesin öğlende cenaze namazı kılınacaktır. Ailesine sabır diliyoruz.'' demişti. Olduğum yerde yere çökmüştüm gözlerim yanmaya başladı ne yani gittimi bora? Hayat arkadaşım gittimi ? Yanında huzur bulduğum bora uluhan gittimi ? Nefes alma sebebim beni bırakıp gittimi ? Nefen alışverişlerim düzensiz olmaya başladı. Nefes almakta zorlanmayada başlamıştım. Kalbime sanki birşeyler batırıyorlardı. Sonunda gözyaşlarıma izin verdim hıçkırarak ağlamaya başlamıştım. Şaka olmalı bu bora gitmemeli,gidemez. Bağırır çağırır ama gitmez. Daha dün sıkıca sarılmıştı bana 

'' Seni bırakmıcam, birbirimizi bırakmıcaz'' diye sözler vermişti. 

Seni Benden AldılarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin