The Girl In The Rain ( Montreal University Boys Trilogy #1) (ON HOLD)

Chapter 4

Hindi nagulat ang lahat sa pagsigaw na lalaki na gigil na gigil kay Zeldrick,Tila ba alam na nila ang mangyayari.

Lumabas si Zeldrick at Keifer sa Classroom habang sinusundan ang lalaking kaninang sumisigaw.

Nakatingin ang lahat ng estudyante sa kanilang tatlo habang naglalakad sa hallway.

Nakarating na sila sa Garden ng University at andun ang pinaka-kilalang lalaki sa University na si Wilbert Sy ang anak ng Presidente at Headmaster ng Montreal State University.

Nagsimulang mag-salita ang binatang si Wilbert.

"Bakit mo pinahiya si Julie ha?!" sambit ni Wilbert habang nakakuyom ang kamao.

"So I guess it's my fault huh?Pinahiya niya ako sa klase kaya gumanti lang ako." walang kaemo-emosyon na sambit ni Zeldrick.

"Are you giving me shit huh?!" gigil na gigil na sambit ni Wilbert at tila ba'y gusto niyang sapakin si Zeldrick.

"Nah,you're giving yourself a shit" malamig na sambit ni Zel kay Wilbert.

Dahil sa sinabi ni Zeldrick ang dating galit na si Wilbert ngayon ay nangi-ngitngit na sa galit.

Tinangkang suntukin ni Wilbert si Zel ngunit na iwasan ni Zel ang kamao ni Wilbert at mabilis na binigyan ni Zel ng isang malakas na sipa si Wilbert sa kanyang tiyan at napaluhod sa sakit si Wilbert.

"Don't you dare touch me" walang kaemo-emosyong sambit ni Zel.

Hindi na nakatayo pa si Wilbert at bigla nalang bumulagta ang binatang si Wilbert sa garden.
Nagulat ang lahat dahil sa isang sipa lamang ay nawalan na agad ng malay ang anak ng presidente ng Unibersidad.

Kinain ng katahimikan ang lahat dahil sa nangyari at tila ba natakot sila sa binata.

Bumalik ang lahat sa kanilang klase at tila ba'y walang nangyaring kaguluhan.

Nang makabalik ang lahat sa kanilang kanya kanyang klase,tuloy ang lahat sa pakikinig ng kanilang aralin.

Makalipas ang ilang oras ay may isang Teacher na pumasok sa klase kung saan naroroon si Zeldrick.

"Ehem! Excuse me the Headmaster need talk to Mr. Montague?" walang kaemo-emosyong sambit nito.

"Yes he can talk to me" mahinahong sambit ni Zeldrick.

Sumama ng walang alinlangan ang binata sa guro papunta sa opisina ng Headmaster ng University.

Nang makarating ang dalawa sa paroroonan ay namayani parin ang katahimikan sa dalawa,wala parin sa kanilang dalawa ang pumapasok sa opisina ng Headmaster ngunit may mga salitang binitiwan ang guro bago pumasok sa opisina ng Headmaster.

"Don't be scared he's a good man" sambit nito at bahagyang ngumiti.

Tuluyan nang pumasok ang dalawa at nang makapasok ay nakangiting sinalubong ng Headmaster ang dalawa.

"Zeldrick please be seated and you too, Mr. White" ani nito.

At nang makaupo na ang dalawa ay nagsimula na siyang magtanong kay Zeldrick.

"Zeldrick,are you the one started the fight or not?" tanong niya kay Zeldrick.

"No,I'm not the one who started it,It's Wilbert who started the fight." sarkastikong sambit nito sa Headmaster.

"Oh so I guess it's my son fault" nakangising sambit nito sa binata.

"Excuse me Mr. Montague you have no permission to talk like that to the Headmaster." singit ng guro na si Mr. White.

"Montague??Your the son of Alfred Montague??" bulalas ng Headmaster.

"Yes I am the son of Alfred Montague." malamig na sambit nito.

Nagulat ang Headmaster sa sinabi ng binata,nabalot ng katahimikan ang opisana ng ilang minuto.

"Why did you ask?" basag ng binata sa katahimikan.

"He's my closest friend from the start,By the way how's your father." aniya nito sabay ngiti.

"My father is dead,matagal na." bakas pa rin sa mukha niya ang pait na sinapit ng ama.

"I'm sorry for your lost." aniya.

"Uhm...Bye the way did you just said that you are my father closest friend?" tanong nito sa Headmaster.

"Yes I am and why did you ask?" tanong nito pabalik sa binata.

"So you're my Uncle Hugh Sy,you're the one father told me everytime when he got home." maikli kong litanya.

"Oh! so you are my nephew. I'm sorry for what your cousin do to you." nakangiting pagpapa-umahin nito.

"It's alright uncle,I'm sorry too because I hurt Wilbert." pagpapa-umanhin ng binata habang kinakamot ang ulo.

"Oh, By the way can you say hi for me to your mother?when you get home." Anito.

"Yup,Sure no problem uncle." sambit ng binata.

"You can can go back now to your class." Pagpapa-alala nito

"Thank you Uncle Hugh." pagpapa-salamat ng binata sa Headmaster.

Uwian na nang makabalik si Zeldrick sa klase at wala man lang kaemo-emosyon ang kanyang mukha.Ang kaninang walang kaemo-emosyon n'yang mukha ay napalitan ng galit dahil sa mga naririnig nyang mga bulungan na hindi maganda tungkol sakanyan.

He admitted to his self that it's his fault even if it's not.

"Fuck!" He curse,dahil may biglang sumuntok sakaniya.

"What the hell is your prob--" He smile coldly.

"You little dipshit! Ayaw mo talaga akong tigilan." Mala demonyo ang kanyang mata dahil sa sobrang galit.

"No I won't stop until I revenge of what you've done" sagot ng binatang si Wilbert.

"Oh come on! Start it now! I know your too brave because you have your friends and i know that you can't fight me without your friend around you." pangiinis nito.

Hindi naka-imik si Wilbert dahil sa sinabi ni Zel, kaya si Zeldrick na ang unang bumasag sa katahimikan.

"Ops! I think I hit a nerve." mahina itong tumawa upang inisin lalo si Wilbert.

"You little shit!" aktong susutukin niya si Zel pero umiwas ito at umalis nang hindi nililingon ang binatang kaninang nakatayo ngayon ay bagsak sa sahig.

"See you later cousin!" He smile devilish.

"What the fuck are you saying!"

"I'll wait for your revenge." He smirk.

"Oh,don't try me." may halong pagbabantana sambit ng binatang si Wilbert.

"Let's see.",May halong panunuya.

-UwU-