~ SOY LUNA ~

~ Sırası Mı Şimdi Bu ? ~ (ne dicem ben bu çocuğa ? )

Bu, bu buuu...
Bize doğru sesinden ve hissedilen hızından dolayı anlaşıldığı kadarıyla büyük bir köpekti...
Ne yapacağımı şaşırmıştım. Matteo ve Simon'dan hiç ses çıkmıyordu. Ben ise bu durumdan daha çok korkmaya başlamıştım. Sonra birden ellerimde birinin elini hissettim.

Hangisiyidi, bilmiyorum ama kendimi yukarı doğru çekilirken buldum. Elektirikler gelmişti. Öncelikle aşağıdaki boyu küçük ama dişleri sivri olan tehlikeye, daha sonra da yukarıda beni tutan o ele bakmıştım. Bu Simon'du.

Pistin tavanındaki demirlere sıkıca iple bağlanmış bir şekilde duruyordu.
Peki ya o neredeydi ? Niçin burada değildi ? O karanlıkta nereye gitmiş olabilir ki ?
[ Matteo'dan bahsediyorum (｡•́︿•̀｡) ]

Ben bunu düşünmüş ve dalmışken;

- Luna ! İyi misin ?

Bu Matteo'nun sesiydi. Nereden geldiğini anlamadım ama onu arıyordum... Sonra demirlerin en üstünde gördüm onu. Anlaşılan o karanlıkta hızlıca üste tırmanmış ve Simon ile birlikte yukarı çıkarak aşağıdaki küçük tehlikeye ısırılmayalım diye beni de yukarı çekmişlerdi.

- Ooohhhh ! İyiyim. Teşekkür ederim ikinize de.

Simon şöyle dedi ve göz kırptı;

- Ne demek !

Daha sonra toplanıp hepimiz kendi evimize geçmiştik. Eve geldiğimde ;

- Hoşgeldin kızım.

- Hoşbuldum canım annem.

- Hadi hemen üstünü değiştir ve gel. Yemek hazır. Soğumadan ye.

- Tamam anne...

Odaya geçerken Ámbar ile karşılaştım.

- Nerdeydin Lunita ? Piste mi gittin ?

Onu ne ilgilendiriyorsa sanki.

- Evet.

- İyi bakalım. Belki en sonunda öğrenirsin nasıl kayılacağını...
Amaaaaaa...? Hiç sanmıyorum.

- Teşekkürler Ámbar. Ama zaten biliyorum. Bilmediğimi düşünen tek kişi sensin.

- Gerçekten mi ? Buna çok şaşırdım. Oysaki o kadar da çok belli oluyor kayma konusundaki beceriksizliğin. Üzüldüm senin adına.

Neden böyle davranmak zorunda ki ?
Birinin bu kıza iyi bir insan olmayı öğretmesi lazım. Onca şey dedi. Ama ben asla onun gibi davranmadan ona cevap vermeyi tercih etmiştim. Ona onun gibi davranıp, daha da çok kötü biri olmasını istemiyorum. Belki her ne olursa olsun ona iyi davranırsam düzelecektir. Bence düzelecek...

- Benim adıma üzülmene gerek yok. Ama yinede teşekkür ederim.

- Rica canııımmm...

Konuşma burada bitmişti. Üstümü değiştirdim ve mutfağa geçtim.

- Hadi bakalım, gel de tadına bak. Yeni bir tarif...

Kulağıma eğilerek ;

- Sosu gizli... Tarifi bana ait...

Mmmmmm...!  Leziz ! Kesin annem yine lezzetli bir şey yaptı... Kendine özel tarifelerine bayılıyorummm...

- Sen yaptıysan kesinlikle süperdir anne !!!

Babamda ;

- Bencede ! Annen kesinlikle yine güzel bir lezzet ortaya çıkarmıştır...

- Güzel yorumlarınız için teşekkür ederim. İsterseniz bir de tadıp, öyle konuşun... Merak ediyorum...