Harry Potter and his last year. (Fanfiction) (Dutch)

~ Hoofdstuk 4 ~

Pov Harry

De andere hoofdmonitor is Hermelien. "Hoi?" Zeg ik tegen Hermelien. "Ik had jou niet verwacht hier eigenlijk. Je was namelijk geen klassenoudste." Zegt Hermelien. "Ja, ik vond het ook raar toen ik hem binnen kreeg. Maar waarom heb je niets gezegd?" Zeg ik. "Dat kan ik ook aan jou vragen Harry. " Zegt ze. "Nou ja, ik vond het leuk om niet te weten met wie ik zou zijn." Geef ik toe. "Nou ik wist dat Ron het niet was en wilde het voor hem liever geheim houden." Zei ze. " Snap ik. " Zei ik. "Nou, dit jaar zijn jullie klassenoudsten." Begon Hermelien. "Het is dus jullie taak om te zorgen dat niemand iets doet wat niet mag. We patrouilleren s'avonds om beurten." Zeg ik. "Als je een keer niet kunt wordt het bij een goede reden door iemand overgenomen als het kan." Zegt Hermelien. "We houden natuurlijk wel rekening met zwerkbal, dus tijdens de training ben je nooit. Je bent altijd met je eigen afdeling aan het patrouilleren. Hermelien en ik gaan dus ook samen." Zei ik. "Dit plannen we op school als de roosters bekend zijn." Zegt Hermelien. "Zometeen mogen jullie je afdeling in de richting leiden van het kasteel. Dit doe je door ons te volgen. Hoe? Dat zie je zo." Zeg ik.

Uiteindelijk komen we aan bij Zweinstein. Alleen stappen we anders uit dan altijd. Er is één ding aangepast. In ieder geval dit jaar. We gaan dit jaar niet met de koetsen. Iedereen werd verzocht, buiten de eerste jaars, om een bezemsteel mee te nemen. Eerste jaars hebben namelijk nog geen vliegles gehad. Iedereen die niet in het eerste jaar zit moet hun klassenoudste volgen. We vliegen allemaal richting het kasteel. Wat ik merk terwijl we vliegen is dat Hermelien niet zo slecht is als ze altijd zegt. "Hé Hermelien, waarom zeg je altijd dat je niet kunt vliegen?" Zeg ik. "Dat kan ik toch ook niet. Ik zwabber door de lucht. Ik ben een vliegende ramp." Zegt ze. "Nee hoor, met een beetje oefening kun je best een jager zijn net als Ginny," zeg ik, "je tactiek zal namelijk ook goed zijn. Je bent heel slim." Hermelien kijkt me verrast maar blij aan. Maar zegt de hele weg niets meer. Uiteindelijk komen we aan bij Zweinstein, waar we landen op het zwerkbalveld. Daarna lopen we naar het kasteel.

Schrijverspraatje:
Zoals jullie misschien wel zien zijn er nu weer snel na elkaar een aantal hoofdstukken geüpload. Hiermee wil ik niet zeggen dat het in zo'n tempo door zal gaan. Als ik het namelijk druk heb zal ik minder schrijven. Dus ik zie jullie bij het volgende hoofdstuk. Wanneer het ook zal zijn. Dus ik doe niet aan een schema.