Warning!
This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.
Do not distribute, publish, transmit, modify, display or create derivative works from or exploit the contents of this story in any way. Please obtain permission.
Remember Plagiarism is a crime.
And also, I'm not good at writing so bear with it. If you don't like my story just don't read it. Lovelots.
Grammatically error and typo ahead!
---
Sa isang mataas na puno nakatayo ang isang dimawari kung babae o lalaki dahil sa kanyang kasuotan at suot na kalahating maskara na ang makikita lamang ay ang labi nito. Ang maskara nito'y kulay silver, may disenyong pulang rosas sa kanang bahagi at letrang DDH sa itaas nito. Ito'y may nakasabit pang espada sa kanyang likuran at baril sa tigiliran.
Ito'y nagmamasid at pinakikiramdaman ang paligid.
Ilang sandali, isang kaluskos ang kanyang narinig di kalayuan. Nang tignan niya kung saan ito nagmula dalawang anino ang kanyang naulingan. Ito'y kapwa naglalaban. Sugatan ng pareho at hirap ng lumaban sa isa't isa wari'y isang malakas na suntok lamang ay mawawalan na ng malay.
Isang ngisi lamang ang pinakawalan ng misteryosong tao. Ito'y kanya lamang pinagmasdan at walang ginawa, hangang sa parehas itong bumagsak sa lupa. Ito na ang naging hudyat ng taong nakamaskara upang lapitan ang dalawa.
Nang makalapit na ang misteryosong tao ay kanyang pinagmasdan ang dalawang lalaking nakahandusay sa lupa, nanlaki ang mata ng isang lalaki na tila nakakita ng multo at parang nagkaroon ulit ng lakas na tumayo at lumayo sa misteryosong tao habang ang isa ay parang wala ng buhay.
Lumapit siya ng dahan dahan sa lalaking takot at nanginginig.
"W-wag kang l-lalapit. N-nagmamakaawa ako" pagmamakaawa nito at para namang di ito narinig ang misteryosong tao at tumawa ng nakakakilabot na pumuno sa tahimik na gubat. Dahil sa takot ng lalaki ay bumagsak ito uli sa lupa na parang nawalan ng lakas at gumapang paatras. Parang hindi ito nagustuhan ng misteryosong tao at hiniwa-hiwa ang katawan nito habang tumatawa.
Inuna niya ang paa at kamay at sinunod ang tiyan. Nilabas niya ang bituka at mga lamang loob nito. Sinunod niyang hiniwa ang bandang kaliwang dibdib at inilabas ang puso na puno ng dugo at tumitibok tibok pa, inihagis lamang niya ito sa kung saan. At kanyang hinuli ang pagpugot sa ulo nito. Naglagay ng isang pulang rosas na may tinik pa sa kaliwang dibdib nito.
"You never change, same the brutal Death" sabi ng lalaking kanina ay nakahiga sa lupa. Isang ngisi lamang ang pinakawalan ng kanyang kausap at umalis na na parang walang nangyari.
"That's his fault, for betraying us."
