Prologue
"Goodbye "
That's the last word na sinabi ko bago sumakay Sa bus. Nang naka sakay na ako tahimik Lang ako habang tinitignang maiigi ang lugar na ito. Ang lugar kung saan maraming mga ala-ala ang nabuo ko Sa lugar na ito, mga ala-ala na nabuo NAMIN.
Nang umandar na ang bus, napabuntong hininga ako. Haystt.
Ang hirap, sobrang hirap.
Minsan talaga kailangan talaga nating tanggapin na walang permanente. Na lahat Kaya kang iwan kahit gaano pa ito ka importante Sa atin o Kaya kahit yung taong mahal na mahal natin,kaya tayung iwan.
Pero sa lahat ng napag daanan ko,sa lahat ng sakit ngayun ko lang naramdaman ang mga nararamdaman ng mga taong nang iwan .Oo,kasi palaging ako ang iniiwan.Pero minsan hindi lang ang naiwan ang nasasaktan kasi kahit ang nangiwan ay nasasaktan din.Na isip ko din na,ito rin kaya naramdaman nya nong iwan nya ako ,noong iwan NILA ako?.
Habang bumabyahe nakaramdam ako ng antok.Kaya naka tulog ako.Pero naramdaman kong tumigil ang bus.At mayamaya lang may tumabi sa akin.Wala kasi akong katabi kanina,pero di ko nakita kung sino yun kasi nga inaantok talaga ako.
"What?!"
Nagulat talaga ako nong sumigaw sya,may tumawag kasi sa kanya.Haysstt di man lang marunong sumagot pag may tumatawag.Pero lalaki pala katabi ko,haysstt.
"I don't care. And tell them I'm not coming home...yeah..shut up. "Relax Lang nyang sinabi sa kausap nya sa cellphone .
Tiningnan ko sya. Parang pamilyar talaga ang mukha nya. Haystt. San ko Ba sya nakita? Feel ko talaga kilala ko sya.
"What? "Tanong nya sakin nang mapansin nyang naka titig ako Sa kanya. Sus! Suplado!
"What? "Balik ko ding tanong Sa kanya. Kala nya sya Lang marunong magsuplado ah! Pwes suplada din ako noh!
"Tsk"tas umirap at natulog.
Hah! Marunong din pala to umirap ah?! Haystt matutulog na nga Lang din ako. Tapos natulog nadin ako. Pagod talaga ako. Mentally, physically and emotionally. Haysstt.
"Hey! "
Nagising ako nong may sumigaw sakin. Hayst di man Lang hininaan kitang natutulog yung Tao ehh!
"Hey wake up! "
"Hmmm"tanging sagot ko. Tapos gumising na ako. Luhh! Naka tulog pala ako Sa balikat nya *^O^*kaya pala ang sungit nya o talagang masungit lang talaga sya.haystt
"Sorry"sabi ko sa kanya
"Tsk" hayst.bat ba lagi syang ganyan?Bahala na nga sya.pero di pwede eh
"Wala man lang bang respond.yung matino?di puro "tsk"nalang."sabi ko sa kanya.
Tinignan lang nya ako.
Haysst.Wala na akong magagawa kung ayaw nya akong kausapin.Tumayo na sya kaya tumayo narin ako,nandito na pala ako.Tapos bumaba na sya pati ako.
Pagkababa ko ,napabuntong hininga ulit ako.haystt .
Magsisimula ulit ako.Dito sa lugar na ito,bagong lugar bagong mga ala-ala na naman.Sana maging masaya na ako.Sana naman.
Nag hotel nalang muna ako habang wala pa akong matitirhan.Pagkatapos kong mag check in napag isipan kong bumaba na muna at mag ikot ikot.
Napag isipan kong pumunta sa mall.Kaya ngayun naglalakad ako at paikot ikot lang dito.Hanggang nagutom ako kaya pumunta ako sa isang restau dito .Nang papasok na ako Sa loob parang may nag-aaway pero di ko na pinansin at nagpatuloy Sa paglakad para naman makakain na ako.
Pero may biglang humigit Sa Akin at saka niyakap ako. Luhh! Ano to?!. Tapos kumalas sya at pinaharap ako Sa kausap nya. Pero parang sila yung nag-aaway kanina. Bakit ako nadamay dito? Pero shock padin ako.
"Nick, she. She's my girlfriend. "Sabi nya Sa kausap Ay kaaway nya pala.
"What?! That ugly poor girl?! "Sigaw ng babae. "Your girlfriend!? Huh?! How could you do this to me?! "Dagdag Pa nya.
Ehh? Girlfriend Lang pala-....
"What?! "Sigaw ko din ng mahimasmasan.
Nagulat din yung babae Sa naging reaksyon ko. Pero di na sya nakapag salita nang hinigit na ako ng lalaking yumakap Sa Akin at sinasabing girlfriend nya ako. Haystt.
Akala ko Ba magiging masaya ako Sa bagong buhay ko? Di Pa nga ako nakakapag simula eh, di na agad ako masaya. Haystt
.............................................
AN:guys? Okay Lang Ba? Haystt first story ko po 'to. At wala Pa po akong experience heheheheeh. Sana po suportahan nyo po ako >3<mahal ko po kayu .please help me guys.salamat.
