Soğuk terler içinde sedyede uyandım ve hemşire bana komadan yeni çıktığımı söyledi ve akrabalarımın ağlamalarını duyuyordum bu biraz garipti beni düşünmeleri hoşuma gitti ama pek umursandığım söylenemezdi. Hemşirenin masmavi gözlerinde kaybolmuştum resmen bir okyanus gibiydi. Uzun bir süre bakıştık ve gözlerindeki heyecan belliydi ilk defa aşık olunmuştum yada ben öyle biliyorum. Aniden kapı açıldı ve annem girdi. Hemşireyle konuştuğumu gördü ve bize "Ben sizi yalnız bırakayım belli ki çok iyi anlaştınız.", dedi ve gitti. Hemşirede bana tebessüm etti ve " Birazdan uğrarım.", dedi.
