CS1

1.2K 48 30
                                    

-Lalisa! YAH Lalisa!
-Yah Park Chaeyoung! Ne bağırıyorusun? Geldim işte.
-Lalisa! diye bağırıp kollarını boynuma doladı ve kemiklerimi kırmak istermiş gibi sarıldı.
-Yah Park Chaeyoung! Kemiklerimi kıracaksın! Bıraksana beni!
-Özledim seni Lalisa! diyip dudaklarını büzerek ayırdı kollarını boynumdan.
-Ben de seni özledim Chae~ diyip yanaklarını sıkıp kıkırdadım.
-Bayılıyorsun değil mi beni delirtmeye! Vaz geçtim!
-Neyden?
-Seni özlememişim vaz geçtim!
-Ah tanrım gerçekten mi! diyip gözlerimi devirdim ve parmaklarımı çantamın kulplarına geçirip yavaşça yürümeye başladım. Birden birine çarptım.
-Özür dil- derken kalbimin hızlanmasıyla cümlem yarıda kaldı. Okulun en soğuk ve en güzel kızına çarpmıştım.
-Ah ben üzgünüm seni görmedim bir şeyin yok ya! diye endişeyle konuşup her zaman beyaz eldiven taktığı elini bana doğru uzattı ama uzattığı hızla geri çekip uzattığı eliyle diğer kolunu kavradı.
-H-Hayır iyiyim. Ben ö-özür dilerim. Önüme bakmıyordum seni görmemişim.
-Sorun değil Lalisa. diyip kısacık bir an o şirin gülümsemesini bahşetti bana. Daha sonra hızla yürümeye devam etti. Arkasından ona gülümseyerek bakarken Chaeyoung'un beni dürtmesiyle kendime geldim.
-Ohooo Lalisa! Uçtu bu yine. diyip beni konumdan tutarak okula doğru çekiştirmeye başladı.
-Tamam Chaeyoung kendi kendime yürüyebilirim.
-Bana pek öyle gelmedi ama neyse diyip kolumu tutan elini kendine çekti ve benim gibi o da çantasının kulplarına başparmağını geçirip okula doğru yürümeye başladı.
Kendi kendime sırıtarak Chaeyoung'un yanında yürümeye devam ettim.
Sınıfa geldiğimizde yerime çantamı koyup oturdum ve telefonumla ilgilendim. Öğretmenin geldiğini duyunca telefonumu sıranın altına bırakıp sınıfa göz gezdirdim. Jennie yerinde oturuyordu. Az önce gidiyordu ne zaman gelmişti ki ve nereye gitmişti. Tanrım bu kız beni delirtecek. Hızlıca Chaeyoung'a dönüp kolunu dürttüm.
-Chae Jennie ne zaman geldi hiç fark etmemişim.
-Az önce geldi. diyip omuz silkti.
-Anladım... diyip önüme döndüm sonra tekrar ona dönüp konuştum: "Sence nereye gitti Chae?"
-Neden onu bu kadar önemsiyorsun? Soğuk itici bir kızın teki. Kimseyle düzgün konuşmuyor bile.
-Chae biliyorsun onu seviyorum!
-Evet evet biliyorum aptal aşık her dakika söyleyip duruyorsun. diyip göz devirdi ve hocanın anlattığı dersi dinleyip not almaya başladı. Ben birkaç dakika dinlemeye uğraşsam da asla anlamadığım dersi dinleyemedim. Çantamdan çizim yaptığım defterimi çıkararak ezbere bildiğim gözlerini çizmeye başladım.

-Yah Lalisa!
İrkilip başımı kaldırdım ve başımda dikilen Chaeyoung'a baktım.
-Efendim Chae?
-Kantine gidelim diyorum açım diyorum yarım saattir sana sesleniyorum ama senin bedenin burada ruhun onun yanında neyse kalk hadi! diyip kolumdan tutup kaldırdı. Hızla defteri kapatıp sıranın altına yolladım ve Chaeyoung'u takip edip kantine geldim.
Hanımefendinin karnını doyuracak yiyecekleri aldıktan sonra sınıfa geri geldik. Jennie yine yerinde oturmuş kitabını okuyordu. Eldivenleri yine elindeydi. Birkaç kez onunla konuşmaya çalışsam da beni hep terslemişti. Tekrar denesem ne olurdu ki? Kendi kendime omuz silkip tedirgin adımlarla ona yaklaştım ve bir sandalye çekip yanına oturdum.
-Jennie merhaba. Ne okuyorsun?
Konuşmak yerine kitabın kapağını kapatıp bana gösterdi ben kafamı salladığımda kaldığı yere ayraç koyup bana döndü.
-Ne oldu Lalisa?
-Bir şey olduğu yok sadece seninle konuşmak istedim. diyip omuz silktim ve şirin olduğunu düşündüğüm bir gülümseme ile ona baktım.
-Konuşmak istemiyorum Lalisa. Sana bunu daha önce de söylemiştim.
- Pekala Jennie. diyip surat asarak yanından kalktım.
Sırama gidip oturdum. Chaeyoung hafifçe omzumu sıkıp 'her şey düzelecek' der gibi gülümsedikten sonra yemek yemeye devam etti. Ben de defterimi çıkarıp yarım kalan Jennie gözünü çizmeye devam ettim.

Çıkış zili çaldığında Chaeyoung beni dürterek uyandırdı.
-Lili! Uyan artık eve gitmek istiyorum.
Başımı kaldırıp gözlerimi kırpıştırarak yüzüne baktım:
-Tamam Chae kalktım, tamam. diyip çantamı toparlayıp kalktım ve kapıda beni bekleyen arkadaşımın yanına yürüdüm.
Okuldan çıkarken bizim gideceğimiz yolun tersinde yolda yalnız başına yavaşça yürüyen Jennie'yi gördüm. Chaeyoung'u dürtüp elimle onu gösterdim.
-Yanına gitmeli miyim Chae?
-Yani seni 1500'üncü reddedişi falan olacak ama yine de sen bilirsin.
-Tamam gidiyorum ben o zaman sen git ve bana eve gidince mesaj atmayı unutma. Görüşürüz Chae~ diyip el sallayıp koşarak Jennie'ye doğru ilerledim.
-JENNİE!
Arkasını dönüp şaşkın gözlerle baktı beni görünce gözlerindeki bıkkınlık yeniden belirdi.
-Jennie beni bekle!
-Zaten girmiyorum Lalisa. diyip güzel gözlerini devirdi. Gözlerini devirmeni yerim senin hatun. Yanına vardığımda nefes nefeseydim.
-Seninle yürüyebilir miyim Jennie?
-Neden?
-Bilmem. diyip omuzlarımı silktim. Sadece yürümek istiyorum.
-Pekala diyip ellerini montunun cebine soktu ve yürümeye devam etti.
-Teşekkür ederim Jennie! diyip heyecanla ben de onunla yürümeye başladım.
-Ne için Lalisa?
-Ne ne için?
-Ne için teşekkür ediyorsun?
-Seninle yürümeme izin verdiğin için.
Başını sallayıp yürümeye devam etti.
-Jennie?
-Efendim Lalisa? bıkkınlıkla konuşmuştu.
-Neden insanlara bu kadar soğuksun Jennie?
-Soğuk değilim Lalisa.
-Nasıl değilsin? Bayağı soğuksun! Kimseyle konuşmuyorsun. Bütün gün oturup kitap okuyorsun. Neden Jennie?
-Seni ilgilendirmez Lalisa. diyip bir adım uzaklaştı.
-Jennie benden kaçma! Elimi koluna koydum.
-BANA YAKLAŞMA LALİSA!
O birden bağırınca korkuyla elimi geri çektim.
-Üzgünüm sadece arkadaş olmak istiyorum neden beni sürekli tersleyip duruyorsun?
-Bana yaklaşma Lalisa.
-Neden Jennie?
-S-sadece... yaklaşma işte!
Onu dinlemeyip elimi bir kez daha koluna doğru uzattım. Hızla geri çekildi.
-SİKEYİM... BANA YAKLAŞMA LALİSA!
Sinirlenmiştim. Bunu söyleyip duruyordu. Bir adım ondan uzaklaşıp bağırmaya başladım:
-NEDEN? NEDEN SÜREKLİ BUNU SÖYLEYİP DURUYORSUN!?
-Lalisa... yüzü düştü Sadece bana yaklaşma Lalisa. Ben tehlikeliyim...
Koşarak uzaklaşırken onu izledim. Gözden kaybolana dek. Asla öğrenemeyeceğimi düşündüğüm sırrı ve asla sahip olamayacağımı düşündüğüm kalbe sahip olan kızı aklımdan çıkarmaya çalışarak evime yürüdüm. Sırlarla saklısın Kim Jennie. Neden bana kalbini açmayı denemiyorsun? Neden benden, herkesten kaçıp duruyorsun? Gözyaşlarımla birlikte sallana sallana evime doğru yürüdüm. Çok yorucusun Kim Jennie!

HEEY! Selaaam! Geri döndüm! Bu kez JenLisa ile! Umarım beğenirsiniz!

crystal snow      ||jenlisa||Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin