WASD

11 2 0
                                    

W , A , S , D... Küçük bir çocuğun bilgisayar oynarken kullanmaktan çekindiği tuşlar bu 4 farklı tuştur. O çocuklar genellikle yön tuşlarını kullanarak kendilerini en iyi bilgisayar kullanan insanlardan zannederler. Çocukluk işte , hayal kurduğun zaman konu ne olursa olsun kendini her noktaya koyabilirsin. 

6 Yaşındaki Kaan abisinin aldığı bu muhteşem bilgisayara bakmaktan kendini alamıyor , her gün o bilgisayarın başında bilgisayar daha çalışmadığı halde ona bakmaktan keyif alıyordu.

O güzel simsiyah ekran , üzerinde çeşit çeşit bulunan tuş takımı , altında lazer ışığı olan bir fare. Bir çocuğun bu yaşta alabileceği en güzel hediyeydi bu. Hiç açılmamış , daha önce hiç kullanılmamış bu bilgisayar onun en sevdiği şeydi artık.

Kaan 1. sınıfa başlayacak bir çocuktu , hayatında hiç bu kadar heyecanlanmamıştı veya mutlu olmamıştı. Kaan'ın çok fazla arkadaşı yoktu maalesef , Kaan suskun bir çocuk olarak mahallede kimse ile konuşamıyordu. Fakat 1. sınıf onun için çok güzel bir fırsattı , onlarca arkadaşı olabilir onlarla oyunlar oynayabilirdi. En çok da bilgisayarını anlatabilir ve onlara hava atabilirdi. 

Saat 07:02 | Pazartesi 

Kaan pencereden içeriye giren güneşin ışık hüzmelerine uyanmamıştı , Kaan annesinin onu hızlıca kaldırıp bi anda hazırlamaya başlamasına uyanmıştı. Bilinci bile açılmamıştı daha , televizyonda bir spiker günün haberlerini sunarken Kaan gözlerini açıp ona bakamıyordu bile.

Annesi Kaan'ın beslenme çantasını hazırlamış , kıyafetlerini giydirmiş ve okula gitmeye hazır bir şekilde babasına teslim etmişti. 

Saat 07:29 | Pazartesi

30 dakika sonra okuldaydı Kaan , babasının elini tutuyordu ve çok heyecanlıydı. Çok utangaçtı Kaan , çevresindeki çocuklara merakla bakıyordu ve mutlu oluyordu. Hepsinin onun arkadaşı olması ihtimali Kaan'ı git gide heyecanlandırıyordu. Annesi ve Babası ile gelmiş onlarca çocuk sıraya dizildi , onlarca çocuğun arasında suskun bir şekilde ne olacağını merak ediyordu. Okul Müdürü çocukların karşısındaki yüksek noktada çocuklara "Günaydın çocuklar!" diye seslendi. 

Çocuklar ise herhangi bir cevap vermeden müdürü izlemeye devam etti ;

"Bu gün okulunuzun ilk günü , heyecanlısınız ve mutlusunuz , ilk defa gün boyu aileniz olmadan birlikte vakit geçirecek ve öğrenim görmeye başlayacaksınız. Anneleriniz ve Babalarınız her zaman okulun bahçesinde olacaklar. Onları tenefüs saatinde görebilirsiniz." dedi.

Ve ardından konuşmalarına şu şekilde devam etti ;

"Her Pazartesi ve her Cuma günü önce Andımız , daha sonra İstiklal Marşımız okunur. Hep birlikte saygı duruşunda andımızı ve marşımızı söyledikten sonra sınıflarımıza gireriz. Lütfen sessiz bir şekilde durun ve marşımıza saygı gösterin." dedi..

Ve işte çoğu kız çocuğunu ağlatacak o yüksek ses.. İstiklal Marşının giriş sesi çalmaya başladığı an çoğu çocuk ağlamaya başlamıştı bile. Çocuklar şaşkın bir şekildeydi ve Kaan sürekli etrafına bakıp neler olup olmadığına merak sarıyordu. 

Bir şekilde okul başlamıştı , öğrenciler sınıflarını öğrenmiş birbirleri ile konuşup tanışıyordu. Anne ve Babalar ise dışarıda öğrenciler ve okul hakkında konuşuyordu.

Saat 12:01 | Pazartesi

Okulun öğle yemeği saatinde öğrenciler çok hızlı bir şekilde koşarak dışarı çıkmış aileleri ile sohbet etmeye başlamıştı , fakat Kaan'ın babası görünürde yoktu. Kaan sürekli babasını arıyordu bir yandan da ufak bir korku içerisindeydi , suskun Kaan'ı müdür yardımcısı görmüştü. Babası okul sırasında müdür yardımcısı ile konuşmuş , çalıştığını ve bu saatlerde okulda olamayacağını , annesinin hasta olduğunu ve onu genel olarak kimsenin karşılayamayacağını bildirmişti. Müdür yardımcısı öğretmeni ise Kaan'ı durdurmuş bu durumu belli etmeden Kaan'a ;

"Baban bu gün biraz geç gelecek Kaan , lütfen okul bahçesinden bir yere ayrılma ve gözümün önünde ol. Baban birazdan gelir.." dedi.

Babası gelmişti ve Kaan büyük bir mutlulukla babasına sarılıp okulda olup bitenleri anlatmaya başlamıştı bile..

Saat 14:45 | Pazartesi

Okulun bitmesine 15 dakika kala Kaan'ın aklına bilgisayarı gelmişti. Kaan bi anda ayaklarını titretmeye başlamış heyecanını içinde tutmaya çalışıyordu..

Saat 15:32 | Pazartesi

Kaan eve koşarak gelmiş ayakkabılarını fırlatmış ve daha üstünü bile değiştirmeden bilgisayara koşmuştu! Fakat abisi bilgisayar üzerinde bir şeyler ile uğraşıyordu , Kaan şaşırdı ve abisi ile konuşmaya başladı ;

"Abi ne yapıyorsun ?"

"Bilgisayarına oynayabileceğin oyunlar yüklüyorum.." 

Kaan çok mutlu olmuştu ve abisinin dizinin dibinde ekrana bakıyordu , hiçbir şey anlamıyordu ve sadece izliyordu. Abisi onu kucağına aldı. Yüklediği oyunu açtı , bu oyun açık dünya oyunuydu ve istediği arabaya binip istediği şekilde dolaşabiliyordu!

Abisi Kaan'a basması gerektiği tuşları söylüyor fakat Kaan sadece ekrana bakıyordu , bunu öğrenmesi biraz zaman alacaktı. 

Kaan artık sürekli okuldan geldiği gibi bilgisayarın başına daha üstünü bile çıkarmadan oturup vakit geçirmeye başladı. Akşama kadar oynadığı oyunu belkide onlarca kez bitirmiş , tekrar tekrar oynuyordu. Abisi bazı zamanlarda farklı oyunlar yüklüyor o oyunları da gün içerisinde büyük bir heyecanla oynuyordu. Fakat artık farklı bir durum vardı , Kaan oyun oynamaktan daha çok oyunun dosyalarını inceliyordu. Kaan artık bilgisayarın dosyalarını karıştırmaya başlamış sürekli bir yerlere tıklayıp açılan penceredeki dosyaları değiştiriyor ve sürekli bunu tekrar ediyordu. Bilgisayarım/Yerel Disk :C/Windows/System32 yoluna kadar gelmişti , geri gelme tuşuna basacaktı ki eli "Delete" tuşuna kaydı.. Bu yaptığı sanki onun hayatında yaptığı en büyük hata gibiydi. Ekranda yeşil bir çizgi vardı ve doluyordu , Kaan bunu heyecanlı bir şey sandı ve bekledi.. Bekledi... Ve bekledi.. O yeşil çizgi doldu ve tam kapanacaktı ki bilgisayar tamamen kapandı! Maalesef Kaan'ın sildiği dosya bilgisayarın beyin dosyasıydı...


AWAKENWhere stories live. Discover now