A never ending love story!

1.

De telefoon gaat, weer. Door de foto van Lorena weten we wie Lucas uit Israël heeft meegenomen. Ik zit al dagen in spanning te wachten tot hij of zij zich overgeeft. Ludo hangt de telefoon weer op: 'Dit gaat zo niet werken. Ze willen nog steeds dat ik mezelf ga aangeven.' er verschijnen kleine traantjes in mijn ooghoek. 'Ludo, je gaat jezelf echt niet aangeven. Hoor je me!' zeg ik woest. Hij knikt. 'Ik ga naar bed. En jij gaat ook slapen. Je bent veel te gestrest nu. Je gaat NIET meer onderhandelen.' zeg ik bezorgt. Hij knikt weer. Ik loop de woonkamer uit, naar de logeerkamer. Ik trek mijn pyjama aan en stap mijn bed in. Ik knip het lampje boven het bed aan om nog eventjes in mijn soort van dagboek te schrijven. Ik moet mijn gevoelens voor Ludo ergens in uiten. Mijn verdriet over Nina en het grote gemis van mijn lieve kleine Lucas. Ik begin te schrijven:
Vandaag was een dag nog erger dan alle andere. Ludo blijft maar onderhandelen, het werkt me ongelooflijk op m'n zenuwen. Ik kreeg een telefoontje uit Zwitserland dat Nina weer gereageerd heeft op de prikkels. Ik was zo blij dat ik Ludo om zijn nek heen vloog! Maar van schrik liet ik ook snel weer los. De ontvoerder van Luuc legt de druk hoog op. Ik ving een gesprek op van Ludo en Leon waarbij ze spreken over een lijstje met mogelijke ontvoerders. Maar wie dat zijn, weet ik niet. Iedere avond doe ik schietgebedje voor mijn twee liefjes. Ik ben helemaal niet van de kerk of zoiets, maar nu heb ik een idee dat het werkt.
Ik leg mijn boekje weer weg, en knip het lampje ook weer uit. Heel langzaam val ik in slaap.
Midden in de nacht schrik in wakker! Ik droomde dat ze Lucas vermoorde. Lucas en Nina wisselen mijn dromen af. Ik droom de ene nacht de Nina niet meer wakker wordt. En de andere nacht dat Lucas vermoordt wordt. Ik word er een beetje panisch van!

-de volgende ochtend-
Ik zit al aan de ontbijttafel en even later komt Janine ook binnen. 'Goedemorgen.' zegt ze. 'Goeiemorgen.' zeg ik terug. Ze gaat aan tafel zitten en schenkt een kop koffie voor zichzelf in. 'Ik droomde vannacht weer over Lucas.' zegt ze vol verdriet in haar stem. Ik zucht: 'Is het niet tijd dat je bij mij komt slapen. Gewoon, als bescherming?' Ze schudt meteen haar hoofd. 'Dat hoeft niet, ik moet dit zelf uitzoeken. Net als jij zelf de ontvoerders wil pakken zonder de politie erbij.' ik knik begrijpend. We beginnen aan ons ontbijt, en deze keer in stilte....

-later op de dag-
'Nee, Leon, ik wil dat je elk maar dan ook echt elk detail helemaal serieus neemt. En ik wil nu niet dat je me tegen gaat spreken.' boos hang ik mijn telefoon op. Janine komt binnengelopen: 'Wat is er aan de hand' vraagt ze. 'We hebben een nieuw detail.' ze laat een zucht uit haar mond ontsnappen. 'De ontvoerder had zijn of haar stemhervorming te laat ingeschakeld. Ik heb dus een klein stukje van de stem kunnen horen.' zeg ik. 'Maar dan weet je toch wie het is, of wat' 'Eerst leek het op Martine, maar ook op Nick. Dat klinkt gek, maar het is wel zo. Dus ik heb nu nog geen idee.' Ik zie kleine traantjes in haar ooghoek. Ik loop naar haar toe en leg mijn handen op haar schouders: 'Het komt goed. Ik ga Lucas vinden. Dat beloof ik!' ze knikt verdrietig. Ze staat op en loopt naar de woonkamer. Ik pak mijn telefoon en bel Leon op. 'Leon.' 'Ja, Leon, heb je al wat over die stem?' 'Wat nog steeds niet?!' 'Ik wil dat je nog harder je best doet!' Ik hang op en pak nog een kop koffie en neem een slok. Janine komt binnengelopen: 'Met wie was jij net aan de telefoon?' 'Met Leon. Hij weet nog niks over de stem.' Ze kijkt erg teleurgesteld. Ik loop naar haar toe en leg mijn handen op haar schouders. 'Het komt goed. Echt. Geloof me.' ze knikt en kijkt me aan met betraande ogen. Ze haalt haar handen van mijn schouders en loopt zonder iets te zeggen terug naar de woonkamer. "Mijn god wat hou ik van die vrouw!" denk ik bij mezelf.

Nou mensjes, het eerste hoofdstuk is af!!! Hoop dat jullie het verhaal tot nu toe leuk vinden!! Ik heb een afspraak met mijn lezers dat ik sowieso 1 keer in de week upload. Dus dat kan na 2 dagen zijn. Maar ook na een week. Sooooo als afsluitertje,

Vote

Comment

Toedels .