Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keşke hiç ölmeseydi
Jimin ile yatak odasına gittiğimde bir şeylerin ters olduğunu fark ettim,
Banyo kapısı ışıkları ile kapalıydı ve etraf sessizdi.
"Hoseok? Orada mısın?"
Bir cevap bekledim ama karşılığında aldığım tek şey sessizlikti.
Kapıyı açmaya gittim ama kilitliydi.
"Bebeğim onun için endişelenme, muhtemelen sadece seni özlüyor çünkü seni kendine istiyor."
"Sadece dur lütfen"
Jimin yürüdüğü sırada kilidi almak için şifonyerden iki ataç aldım.
Bir kerede kafamdan bir milyon düşünce geçmeye başladı.
Elim titremeye başladı.
Ama sonunda kapıyı açtığımda, asla unutamayacağım bir manzara gördüm.
Hoseok'un kırılganlığı ve boş bir hap şişesinin yanında yerde yatan morluklu bir vücut.
"H-hoseok?"
Yanına, dizlerimin üzerine düştüm, konuşamayacak kadar şok olmuştum.
Jimin ve ben birkaç saatliğine gitmiştik...
Keşke gideceğime burada olsaydım, onu durdurabilirdim...
ambulansı çağırdıktan sonra, onu göğsüme yakın tutarken ağladım.
Sağlık görevlileri geldiğinde bile onu hala tuttum.
Fakat bu, hastanede ölü olduğu bildirildiği zaman hiçbir şeye engel olmadı.
Hepsi benim suçumdu.
'Eve' döndüğümde düşünemedim.
'Ev'. Hoseok ve ben satın almayı ve çocuk yetiştirmeyi planlamıştık.
Karanlıktı ve kafam, bana kahverengi saçlı çocuk ve vücudundaki çürükler hakkında sorular soruyordu.
Oraya oturdum ve sözcüklerin nereden geldiklerini bilmediğim bir biçimde konuşmaya başladım.
Etrafımdaki oda.. daha çok düşündüm.
Saçlarımı sıkıca tuttum, takılmadan ve altındaki parke merdivenlerine düşmeden önce bir kaç karanlık stand söküp aldım.
"...acı çekiyor muydu?" Yoongi'nin sesi, Hoseok ile sorumlu doktor ile konuşurken çatladı.
"Muhtemelen acı çekiyordu, ama endişelenme- bu uzun sürmedi..."
Her şey bir anda bulanıklaştı ve ben öfkeyle çığlık attım,
Sonra göz yaşlarım aktı, içimde oluşan hayal kırıklığından sert bir şekilde ağladım.
Ağlamaktan çok kustum, bir dahaki sefere yalan söylediğim gibi burun deliklerimi yakan güçlü kokuyu içime çektim.
Birkaç saat sonra gözlerimi ve ağzımı kapüşonumun koluyla sildim.
Sonunda 'bizim' odamıza geçtim, yatakta çizgili bir kağıt parçası gördüm
oturup açtım, el yazısını her yerden tanırdım.
Yoongi.. Bana vurup tekrar içmeye başladığında, seni hala seviyordum çünkü değişeceğine inanıyordum. Jimin'le çıkmaya başladığında seni hala sevdim çünkü değişeceğine inanmıştım- ama yapmadın. Yani ikimiz de kötüye gittik. fiziksel ve zihinsel. Her gece kabuslar görüyordum ve uyuyamadım, hala içme problemin var. Artık şeytanlarımı tek başıma kaldıramazdım, artık benimle başa çıkamazsın. Bu yüzden ayrılmam her şeyi halleder ve herkesi mutlu eder. Şimdi de Jimin ile olabilirsin. Bu notu okuyup okumayacağını bile bilmiyorum ama hala şunu söylemek istiyorum: Problemlerinle ilgili biriyle görüş. Jimin'le hala önünüzde bir hayatınız var. Lisede yaptığınız seçimlerle bunu mahvetmeyin. Ve Jimin'e bana yaptığın gibi zarar verme. Seni seviyorum Yoongi. -Eski güneşin, Hoseok.
Notu okuduktan sonra tekrar ağladım.
Her okuduğumda sesini duymaya devam ettim.
"Çok özür dilerim Hoseok... Sevilmeyi hak ettin, sevilmeyi hak ettin Sana yaptığım hiçbir şeyi haketmedin, seni haketmedim Bu eve ilk taşındığımızda, bunalmış hissetmeye başladım. Çok hızlı gidiyor gibiydik, özellikle çocuklar hakkında konuştuğunda ama bu sadece çok sorumsuz olduğumdan ve bunların hepsini idare edip edemeyeceğimi bilmiyordum. Üzgünüm, bunu sana 3 yıl önce söylemeliydim, bunun yerine kendimi uzağa ittim. Eve geldiğimde seni kırmızı, kabarık gözlerle gördüğümde kalbim kırıldı Ama umursamıyormuş gibi yaptım, çünkü korktum. Bir geleceğe sahip olmaktan korktum. büyüdüğümde, annemin yaptığı tek şey içmekti. okulda dövüşmek veya içki içmekten dolayı her zaman okuldan uzaklaştırılırdım. İlk aşkımla tanıştığımda, birlikte bir geleceğimiz olduğunu düşündüm Ama mezun olmadan önce beni terk etti ve senin de beni terk edeceğinden korktum. Ama yapmadın, kaldın ve bana yardım ettin, bunun için seni sevdim. Seni hala seviyorum.. Teşekkürler Hoseok. Bana en çok ihtiyacın olduğunda, yanında olamadığım için üzgünüm. Seni özledim Ve seni görüyorum tıpkı ayın güneş ışığını gördüğü gibi."
- Sizi bilmem ama ben çevirirken baya baya ağladım son 1 bölüm kaldı şimdi onu çevirmeye gidiyorum.
