-Uzun bir Aradan Sonra Merhaba-
...
Eylül
Evden çıkmıştım. Aklım karışmıştı. O beni seviyordu ya ben onu?
Kulaklığımı kulağıma takmıştım. Müziği başlatıp banka oturmuştum. Müzik başlamıştı.
Güneş batıyordu ve hava hafif soğuktu. Aralık'a yeni girmiştik.
Bu ay en sevdiğim aylardandı.
Bir yıl daha bitecekti neredeyse. Az bir zaman kalmıştı. Bu yıl çok şey yaşamıştım. Kardeşimi kaybetmiştim..
Ali ile tanışmıştım. Sahi.. Ali hayatıma girdiğinden beri neredeyse her gün gülüyordum. Ne şekilde olursa olsun, o aklıma geldikçe gülüyordum. Sanırım iyi ki girmişti hayatıma.
Aklıma getirmeye çalıştım, ne yaşadıysak..
Ali: Ne acelen var? Köpek mi kovaladı seni?
Eylül;Yok... İşte ilk günüm ve geç kalmak istemedim...
Ali;İş mi? Sen yeni gelen kadın komiser misin?
Eylül;E-Evet..
Ali;Acele etmene gerek yok. Ben Ali.
Eylül;Ben de Eylül.
Ali;Gel ben sana odanı ve masanı göstereyim.
Gülümsemeden edememiştim. Şarkı ilerledikçe kalbimin atışı hızlanıyordu.
...
O'nu görmüştü. Bankta oturuyordu.
Derin bir iç çekti. Ona doğru yürümeye başlamıştı. Onun arkasında durduğunda sessizce beklemeye başlamıştı. Kızın saçları çıkan rüzgarla uçarken ona bir kez daha aşık olmuştu oğlan.
Kız telefonunu çıkarıp kamerayı açtığında arkasındaki bir çift mavi göze baka kalmıştı.
"Sessizce gelip beni mi öldüreceksin yoksa?" Demişti Eylül.
Ali bir nefes bırakıp gülümsemişti.
"Hayır canım. Seni öldürmek ne demek. Sen beni boğazlarsın vallahi.."
"Ee öyle.."
"Sen ne arıyorsun bu soğukta burada?"
"Hiç.. Seviyorum bu havaları. Yılın son haftalarını buralarda geçireyim dedim."
"Kulaklıkla ne dinliyorsun bakalım?"
"Manga Cevapsız Sorular."
"Mutsuzsun demek.."
"Hayır."
"Peki.. O zaman sizi bir yere götürebilir miyim?"
"Tabikii."
"Hadi gel."
Dedi Ali. Eylül koluna girmişti.
İkisi de tebessüm ederken yürüyordu.
Rüzgar daha çok esiyordu. Eylül kapüşonunu kafasına geçirdi. Ali de cebindeki bereyi kafasına takmıştı.
...
"Burayı nereden biliyorsun sen, Ali?" Dedi Eylül.
Ali gözleri dolarken konuştu. "Burası benim ilk kez gerçekleri gördüğüm yer."
"Gerçekler?"
"İlk kez burada aşık olmuştum. Çocuktum. 7-8 yaşlarında falan.. Bir kız vardı. Saçları kestane rengiydi. Zayıftı. Yüzündeki çiller onu o kadar sevimli yapıyordu ki.. Her neyse. Ona o gün duygularımı anlatmıştım."
"Sonra?"
"Bana, herkesin beni sevmediğini söyledi. Benden nefret ettiğini ve asla beni sevmeyeceğini de. Sonra beni burada bi başıma bırakıp gitti. O kadar koydu ki.."
"Seni anlıyorum Ali.."
"Ama iyi ki de öyle demiş. Şimdi kaç kişiyle yatmış sayamam bile."
"Kim ki o?"
"Ceyda.."
"Ben... Ben anlıyorum.."
...
Yeni Kitap Yolda..
