Gördüklerimin Ardında

Başlangıç; Güneş Kız

''Bilmediğim bir dünyam vardı,gözünü her açan bir bebek gibi açamadım gözlerimi.''

Güne her zaman başladığımdan daha çok pozitif bir şekilde uyanmıştım.Camdan içeri yansayan güneş kollarımı ısıtıyordu.En azından bunu hissediyordum.Olduğum yerde doğruldum ve ellerimle yerdeki panduflarımı aradım.Yaz mevsimindeydik fakat benim ayaklarım akılalmaz bir şekilde üşüyordu.Panduflarımın ne renk olduğunu bilemezdim.Sorsam öğrenebilirdim ama renklerin bir anlamı yoktu benim için.Mesela altıma yeşil bir etek giyiyorsam,üstüme kırmızı gömlek bile giyebilirdim.Nasıl göründüğüm umrumda değildi.Renkler ne demekti ki? Benim sadece anladığım şey tarifsiz bu koku.Annemin yaptığı böreklerin kokusu burnuma geliyordu.Belki kördüm,evet karanlığımdaydım ama bu,bu... 

Muhteşem börekleri hemen istiyordum.Saçımı kulağımın arkasına attım.Ayağa yatağımın başlığına tutunarak kalktım ve direk duvarla dolap arasında kalan değneğimi aldım.Ve mutlaka duymuşsunuzdur ki,kör olsam bile bazı yeteneklerim onlardan daha fazlaydı.Örneğin ben evi görmesem bile eşyaların yerini kolayca tahmin edebilirdim.İşin zor kısmı merdivenlerden inmek olacaktı ki eve sırf benim için asansör yapılmasına rağmen engelli sandalyem saatlerce asansör kapısının önünde kaldığı için asansörü arızalandırmıştı.Aslında engelli sandalyesini bırakalı 2 sene oluyor.Bu yaşıma kadar kör olduğum için cesaret bulamayıp,yürüyememiştim.

Bir şekilde aşağıya indikten sonra elimdeki değneği bırakıp, mutfağın yolunu tuttum.Annemin sesiyle çevremde onu hissetmeye çalışarak, ona sarıldım.Evin kapısı açılmıştı ve o sırada genç bir erkek sesi duydum.Bu sesi nerde duysam tanırdım.Heyecanlı,seksi bu ses Kaan'dan geliyordu. tutup beni geri çekti.Kaan'ı hissediyordum, ağlayacak gibi olabilirum sırada bana göre yaklaşıyor bir teklif sundu.Orada annemin de ısrarıyla kabul etmek zorunda kaldım.Kaan beni sırtına alaraktan merdivenlerden çıkardı ve sanırım artık odama gelmiştik.Kaan'ın tarzı aşırı iyiydi, bu ise onu hazırlamış parfümden safralı oluyordu.Sarhoş eden bir esansdı bu.Saydıklarına göre bana siyah vanslarımı,beyaz sweatimi,kot ceketimi ve siyah kot pantalonumu çıkarmıştı.Nasıl göründüğüm hakkında fikrim vardı ama bir şekilde giyindim.Ben giyindikten sonra odaya tekrar Kaan girdi ve;

- Tuana Hanım,bugün için bana bir şeyler borçlusunuz.Bu güzelliğin beni senin yanımda halt ediyor.

Gülümsedim ve ona nasıl göründüğüm hakkında bir kaç soru sordum.Saçımı 1 ay önce omuzlarıma kadar kestirmiştim,pek çabuk uzamayan saçlarım hala aynı duruyorlardı bunu biliyordum.Saçımın rengi sarıya yakındı,bunu ise annem küçükken bana ''Güneş Kızım'' dediğinden beri biliyordum.Aslında kilolu da değildim.Hatta oldukça zayıftım.İnsanlar fiziğim hakkında güzel şeyler söylerlerdi.Ama ben yinede nasıl göründüğüm hakkında biraz rahatsız oluyor ve kendimden şüphe duyuyordum.

- Tuana,emin ol kuzenim olmasaydın sana aşkımı ilan edebilirdim ama biliyorsun ki akrabayız ve aile içi ilgim aç değil.Gerçekten çok güzelsin.

Bir süre kahkaha atıp,gülüştükten sonra beni tekrar sırtına alıp aşağıya kadar indirdi.O sırada değneğime el atmıştım ki;

- Ben varken ona ihtiyacın yok bunu biliyorsun Tuana! dedi Kaan ve elimden tuttu.Arabanın kapısını açıp,beni içeri soktu.Araba güneşten cayır cayır yanıyordu sanki.Kaan,arabayı çalıştırıp oldukça yavaş sürerken,bir yandan radyoyla uğraşıyordu.Tam o sırada radyodan gelen o büyüleyici sese sahip Kaan Boşnak,''Fırtınalarım olsa da bu ara güneşliyim.'' diyordu.Yüzümde ufak bir tebessüm,pencereden esen o rüzgar yüzümü okşuyordu.Ruhum temizleniyordu ve tüm kötülüklerden arınıyordum sanki.Ben bunların düşünü kurarken varmıştık bile.

Kapı açıldı,Kaan elimi tuttu,partiye vardık ve içeriden gelen müzik sesleri.Kalabalık olduğu aşırı belliydi,bu müzik o kadar sesliydi ki kimin ne dediğini duymakta güçlük çekiyordum.Kendimi dışarı doğru atmak istedim ama birine o kadar sert çarptım ki üstüme bir şey dökülmüştü.Ah o kadar kötü kokuyordu ki bu alkol,midemi bulandırmıştı.Dışarı doğru çıktığımda derin bir nefes aldım ve hiç duymadığım o erkek sesi,karizmatik ses bana iyi olup olmadığımı soruyordu.Nefesimi kontrol edememiştim ve nasıl konuşacağım hakkında en ufak bir bilgim yoktu.Elini yüzüme dokundurduğunu hissettim.Kaan'ın sesini duyduğum sırada,sesin asıl geldiği tarafa döndüm.O karizmatik ses Kaan'la konuşuyordu,Kaan benden bahsetmeye başladığı sırada,bir el belimi kavradı ve o kadar çok sıkıyordu ki rahatsız ediyordu.Direk çek elini diye bağıran o karizmatik ses kulağımda çınlamaya başlamıştı.Bir kez daha;

- Çek elini! 

- Çek elini!***