,

26 0 0
                                    

AKALA KO

                ‘Akala ko ba…’

Paulit ulit ko na lang daw na sinasabi yang katagang yan. Hindi nga daw natatapos ang araw ng hindi ako nag pe predict. Hindi ko na nga naalis sa akin yan eh. Nakasanayan ko na kasi. Tunay ngang pag nakasanayan mo na mahirap ng alisin. Parang pag ibig, pag nakasanayan, hindi na mapipigilan. Wala na, talo ka na pag puso ang kalaban mo. You’ll never win when it comes to love, kasi masasaktan at masasaktan ka. Hindi puro saya at love, madalas puro problems.

“Good Morning Ddy.” Bati ko sa kanya ng makita ko siya pababa na sa dining room. “Akala ko po ba aalis  kayo ngayon? Pupunta po kayong Europe para sa business trip diba?” he just smiled at me and go downstairs.

I just did my morning rituals before I go down.

“Good morning everyone.” Bati ko sa kanila. “May goodnews nga po pala ako sa inyo.”

“Obvious nga Maddi.” Kilala talaga ako ng pamilya ko. “Ang ganda kasi ng ngiti mo eh. Parang hindi ka umiyak nung isang gabi da-----“ bago pa niya matapos ang sasabihin niya, pinakita ko na ang good news ko sa kanila.

“Here Mmy and Ddy. I got perfect score sa test sa Chemistry.” I said proudly. I know they are proud too. I can see my daddy’s smile. “Mmy?” I look at my Mom and I can see na medyo di siya maka get over.

“You’re improving baby.” Daddy said and smiled at me. “You’re doing well. And as a gift, I’ll buy the hidden wedge for you.” Napangiti ako ng malawak sa sinabi ng Daddy ko. ^___^

“Seriously Ddy?” I arched a brow. “Akala ko ba aalis ka ngayon.”

“Bukas pa ang alis ko baby. And when I come back, we will buy that hidden wedge okay?” we both smile. That’s why I love my Daddy so much. He will give you what you want, but you must work hard for it.

“Mmy? Okay lang naman sayo diba? Saka you promised me na kapag nakakuha akong perfect score, you’ll buy me one. I work hard naman eh.” Sabay tingin kay Mommy. I can see na nab a bother siya. Di ko lang alam kung bakit.

“Oo naman baby. Don’t mind me sweety.” Nang sinabi niya yon, umupo na ko and I start eating my pancakes.

*Beep* *Beep*

“May sundo ka na Maddi.” Pang aasar ng kuya ko sa akin.

“Akala ko ba hindi,---  ays never mind.” Nakaka asar naman ‘tong bespren ko. “Babye Mmy. Bye Ddy and kuya.” And I kiss their cheeks.

Kinuha ko ang gamit ko at yung gadget ko. Lumabas na ako ng bahay, at nadatnan ko siyang nag aabang sa gate.

“Akala ko ba hindi mo ko susunduin ngayon, kasi busy ka pa? hindi ka nga pumasok ng ilang araw.” Sabi ko sabay takbo sa kanya. Pinadaanan  lang niya ko ng tingin.

“Let’s go.” Plain niyang sabi. Kaya sumakay na ko sa kotse at nag drive siya papuntang school. Ang tahimik niya, so tumahimik nalang ako. Baka ma bwisit ko pa siya. Ma turn off pa sa kin.

I just put my headset on and listen to the current music

Take my hand, take a breath

Pull me close, and take one step

Keep your eyes, locked on mine

And let the music be your guide

Sana, ganto yung mangyari sa nalalapit naming Prom. Yayayain niya akong sumayaw. Kaso alam ko namang malabo yun. Kasi bestfriend niya lang naman ako. No more, no less.

AKALA KO (One-Shot)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon