Bölüm①

163 12 6
                                    

İyi okumalar^^

-----------------------------------------------------------

-H... HAVÇU!

Estonya  yine hapsırdı. Eğer herhangi bir canlıyı düşünürsek burnumuzun olması gereken yere, gözlerin aralanığında bulnan orta kısmına  altında kar tanesi desenli peçeteyi güçsüzce bastırdım. Estonya son hızla nefesini verdi. Bende peçeteyi çektim ve arkamda bulnan peçete mezarlığına atım.

-Ü..Üz..Üzgünüm...Fin...Eğer daha d...Dikkatli o..Olsaydım h..Hasta olmazdım v..Ve seni uğraştırmazdım...

Bu söylerken cyan gözleri aşağıda başı önde söyledi.Sesi çok kısıktı.

Bana bu hali yaralı bir kuşu andırıyordu.Güçsüz,kaçamayan,biraz korkmuş,zararsız,tatlı bir kuşu.....Bunu düşünürken yanaklarıma gelen kanın ısını hissediyorum!

Şimdi fark etim, ağızım biraz açık gözlerim büyümüş
-olduğunu düşünüyorum en azından-  yavaş nefes alarak Estonya'ya baka kalmışım.Ama bana bakmıyordu o yüzden rahat bir nefes aldım.Estonya'yı bu tür şeyler rahatsız ediyordu. Bunu bana birgün onu evime sıcak çikolata içmeye davet etiğinde söylemişti. Bende ona sana bakan bir  olup olmadığını sormuştum-bunu söylerken nerdeyse elimdeki bardağı kırıyordum.- oda bana biraz baktı olduğunu ama merak etmemi söyledi.Bende daha sert bir bakışla onun kim olduğunu sordum.teleşla bana onu tanımadığı söyledi ve boşvermeni rica eti.Ama ben etmedim ve göstermesini istedim.Birkaç saat sonra o orusp*yu bulduk.Sonrası belli,onu ağzını burnunu kırdım polis geldi filan.En azından kodeste tüm gece benimle kaldı.

Normalde insanlar benden bu yüzden rahatsız olur ama o olmadı.İnsanlar bir çoğu benden korkarken gözlerime bile bakmazken  o benim gözlerime baktı ve güldü.Birçok kişi sahtece gülümserken o bana içten ve sevgi dolu gülümsedi.

-F..Fin??

Estonya'dan gelen yumuşak ve tatlı sesle düşüncemden uyandım....

Kar meleğim~ { ❄Finlandiya x Estonya 💙} Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin