9o-10o

36 4 1
                                    

Κεφάλαιο 9ο

Οι πρώτες αχτίνες του ήλιου χτύπησαν τον Χαρρυ στο πρόσωπο αναγκαζοντας τον να σηκωθεί από το ζεστό και μαλακό κρεβάτι του . Κοίταξε τον χώρο τρυγιρω του αλλα η Κριστίν δεν ήταν πουθενά . Η καρδια του άρχισε να χτυπάει σε δυνατούς ρυθμούς πράγμα π σημενε ότι ανοισηχουσε . Βγήκε έξω από το ξύλινο σπιτάκι κοίταξε τριγύρω αλλα η Κριστίν δεν ήταν πουθενά . Με γρήγορα βήματα κατευθύνθηκε προς την παραλία . Όπου επειτελους βρήκε την αγαπημένη του ξαπλωμένη στην άμμο αν απολαμβάνει το ήλιο .

-Αγάπη μου καλημέρα , σου άφησα πρωινό! Έφαγες ??

-Κριστίν είσαι καλα ?? Έπρεπε να μου πεις που πας !!

- Συγνώμη αγάπη μου αλλα δεν ήθελα να σε ξυπνήσω !

- Και αν γινόταν κάτι ενω εγω κοιμόμουν?? Μην ξαναφυγεις αν δεν μ πεις που πας !

-Ηρέμησε !! Μέχρι την παραλία ήρθα !

- Δεν μπορώ να ηρεμήσω οταν ξέρω ότι μπορεί να κυνδηνευεις!!

Η Κριστίν φανερά αναστατωμένη μάζεψε τα πράγματα της και πήγε στο σπιτάκι . Ο Χαρρυ έτρεξε πίσω της αλλα αυτή δεν έδωσε σημασία . Μπήκε μέσα στο ξύλινο σπιτάκι ξσπλωσε στο κρεβάτι και χωρίς να το καταλάβει δάκρυα κύλισαν από τα μεγάλα καστανα μάτια της . Π Χαρρυ μπήκε και αυτός με την σειρά του μέσα και έτρεξε προς το μέρος της . Την εσφυξε στην αγγαλια του και της υποσχέθηκε ότι δεν θα την ξαναστεναχωρουσε ποτε !!

Κεφάλαιο 10ο

Πολλές φορές απογοητεύουμε τα άτομα που αγαπάμε περισσότερο από κάθε τι άλλο. Ακομα όμως και αν μας συγχωρέσουν βαθιά μέσα μας ξέρουμε ότι κάποια πράγματα εχουν αλλάξει και ποτε ξανά δεν θα είναι ίδια .

Ο Χαρρυ και η Κριστίν είχαν πλέον γυρίσει σπίτι. Αλλα κάτι υπήρχε ανάμεσα τους . Η Κριστίν ήταν ψυχρή και ο Χαρρυ κλεισμένος στον εαυτό του . Ένιωθε πως κάτι του έκρυβε. Όσο και αν προσπαθούσε να την πλησιάσει εκείνη απομακρύνονταν κάνοντας τον να νιώθει πιο μόνος από ποτε .

Η Κριστίν βρίσκονταν στο μπαλκόνι ενώ ο Χαρρυ έλειπε για δουλειές . Ξαφνικα το τηλέφωνο της άρχισε να χτυπάει επίμονα αναγκάζοντας την να μετακινηθεί από την θέση στην οποία βρισκόταν για να σηκώσει το τηλέφωνο . Πλησίασε αργά το κινητό της , το οποίο βρισκόταν επάνω στο τραπέζι και φορτιζε , και το έπιασε στα χέρια της .

- Τι θες ? Δεν σου είπα να μην με ξαναπάρεις τηλέφωνο όσο ειμαι εδώ !!

- Κριστίν είχαμε κάνει μια συμφωνία ! Αντ'αφτου εσυ ζεις τον έρωτα σου με τον μπατσο .

- Για σένα δουλεύω αν θυμασε .

- Χαίρομαι που το θυμάσαι Κριστίν μου! Τι γίνεται με την δουλειά που σου ανέθεσα ?

- Τίποτα ! Δεν μπορώ να το κάνω !

-Σκότωσε τον ! Αλλιώς θα μάθει οτι ο δολοφόνος που ψάχνει εδώ και μήνες είσαι εσύ!

- Ξέρεις πολύ καλα ότι δεν σκότωσα εγω την μητέρα μου !!

- Εγω το ξέρω ...αλλα όλοι οι υπόλοιποι ξέρουν την κόντρα που είχες με την μανα σου .

Από το πουθενά η πόρτα άνοιξε και ο Χαρρυ μπήκε στο σπίτι .

- Αγάπη μου ! Με ποιον μιλάς ?

Η Κριστίν έκλεισε γρήγορα το τηλέφωνο και δεν του έδωσε καμια απάντηση. Τον πλησίασε τον αγκάλιασε και και μετά του είπε

- Λάθος ήταν μωρο μου! Λάθος !

Ο Χαρρυ μπορούσε να διακρίνει το ένοχο βλέμμα της αλλα μη θέλοντας να δημιουργήσει άλλον καβγά το προσπέρασε κάνοντας ότι δεν είδε τίποτα .

-Κριστίν αύριο θα πάω στο χωριό που βρήκαν το πτώμα της μητέρας σου . Θα ήθελες να έρθεις για να με βοηθήσεις ?

- Ε αν μπορώ !

Είπε και έστρεψε το βλέμμα αλλού .

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Nov 13, 2014 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

My Angel (Harry Styles fanfiction )Where stories live. Discover now