NOT DEFTERİ

496 10 1
                                    

 Oturdu koltuğuna tüm çaresizlikleri sırtlayıp kahvesini aldı yağmurun yağışını izliyordu.Yanından hiç ayırmadığı not defteri elinde kalemi sebepsizce yazıyordu.Yazmanın onu sakinleştirdiğini düşünüp her gün hiç olmayan biri için yada varmışta hep uzaklardaymış gibi düşündüğü biri için.Hayaller aslında hiç yanlız bırakmıyordu kahvesinden her yudum aldığında aklına yeni bişeyler geliyordu.Yağmurun aslında bulutların ağlaması değilde belkide bulutların sevinç gözyaşlarıymış gibi düşünüyordu.

 Yine kahvesini aldı yüzüne vuran sıcaklıkla yağmurun penceresine çarpışını izliyordu.Yağmurun durduğunu görmek için hep  yağmur dolu sulara bakıp düşen damla varmı diye bakardı.Yağmurda ıslanmanın hep aptalca olduğunu düşünürdü.Birgün yine izlerken yağmurun yağışını karşı kaldırımda saçlarından su damlayan ve soğuktan titreyen elleriyle yinede yağmura meydan okurmuşçasına yavaşça yürüyen bir kız gördü.Şemsiye vermek istedi ama terslemesinden korktu.
Biraz düşündükten sora şemsiyesini aldı koşarak dışarı çıktı arkasından yaklaşıp
-Yağmurda ıslanmayı seviyorsun galiba ? ' diye sordu
Gülümsedi genç kız arkasını dönerek
-Zaten ıslanıcam neden kaçayım ki ? dedi
Tersleyeceğinden korkarken onun gülümsemesi yüreğine su serpmişti şemsiyeyi uzattı
-Ne bu ? diyerek gözlerinin içine baktı genç kız
Titrek bi sesle
-Belki daha fazla ıslanmak istemezsin diye düşündüm ' dedi
Genç kız teşekkür ederim der gibi kafasını salladı şemsiyeyi aldı ve gitti.Eve geldi kahvesini aldı oturdu yine camın kenarına genç kızın gülümsemesini düşünüyordu.Sanki yağmurun yağması değilde genç kızın gülümsemesiydi bu defa not defterini eline alma sebebi.Gece olmuştu yatağına uzanırken içinde bi heycan vardı belki yine görebilicekti.Sabah oldu koşarak kahvesini aldı camın kenarına oturdu ve genç kızın gelmesini bekledi bekledi ama bu defa genç kız yoktu.Gözleri kapanıyor  ama o her defasında gözlerini camdan çekmiyordu.Yine aldı not defterini eline yazmaya başladı.Kapının çalmasıyla ile kalemi bırakıp kapıyı açtığında karşısında genç kız yine gülümsüyordu heyecanlandı ne diyeceğini şaşırdı
-Şemsiyeye ihtiyacın olduğunu düşündüm ' dedi genç kız ve uzattı şemsiyeyi
-Galiba senin benden daha çok ihtiyacın var yinede ıslanmışsın ' diyerek gülümsedi.Genç kızın bu sözüne gülümsemesini görünce her şeyi unuttu sustu genç kızın gözlerinin içine baktı.Sustu uzun süre baktıktan sora
-Eee ama ben daha çok ıslandım ' diyerek gülümsedi genç kız
-Özür dilerim ben seni göremeyince şaşırdım bi an karşıma çıktın ' dedi ne dediğini bile bilmiyordu.Kelimeler ilk defa bu kadar anlamlı çıkıyordu onun dudaklarından.İçeri bile davet edemedi heyacanından.Genç kız giderken arkasından bakıyordu sadece.
Genç kızın yağmur damlaları arasında kayboluşunu izledi.Yine oturdu koltuğuna yazdıklarını gözden geçirdi.

''Yağmur her defasında düşerken saçlarından gülümsedi
Yağmur her defasında saçlarından düşmek istermişçesine
Böyle hani kalem yazmaz ya bazı şeyleri
Bende yazamıyorum yada kalem yazmıyo
Gülüşlerim oluyo arasıra ellerinin titremesi
Güldümü yanaklarında 2 tane gamze çıkardı
Saklanırdı gamzelerinin arasına yağmur damlası
Yağmur olmak isterdi insan
Korktumu gamzelerine saklanmak
Yer çekimine inat tam saçlarının uçlarında durmak''

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Nov 14, 2014 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

NOT DEFTERİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin