Ben en mutsuz günümde bile sadece tek sığınağıma el açarım... Bilirim ki derdi veren o'dur. Derman yine ondadır, ondandır. Mutlu günlerinde de onunla beraber olursan sana sözü var, mutsuz günlerinde de yanında olacaktır...
Hayatta sıkıntıların başlayıp yağmur gibi yağıyorsa üzerine, yine çek sabır şemsiyeni ve şemsiyenin altına kimseleri alma. Damlalar seni esgeçmeyecek belki ama başından vurmayacağına emin olabilirsin. Yere düşüp üzerine sıçrayan dertler de nasibindir üzülme. Yine seni olgunlaştıran damlalardır onlar, hem leke bırakırlar sen göresin diye. O lekeleri her gördüğünde bil ki hayat yine pişirmektedir seni...
Hep neşemizin ardına saklıyoruz üzgün gönlümüzü. Dışımız gülse içimiz yanıyor...
İyi niyetimizden yine vurulduysak bizim suçumuz değil ki. Sonra gelsin güvensizlik... Ne yapalım yani, insanları tanımak icin birazcık da olsa en önemli şartlardan biri güven değil mi? Ama güvenmek iki kelama inanmakla da oluyor. Asıl olan güvenmek değil güven vermektir unutma! Öyle herkes gibi güven veriyorum demekle olmaz. Adamlık bunda bunda belli olur arkadaş.
Ha! Adamlık diyoruz ama erkek-kadın olarak düşünme sakın! Adamlık tek kavramdır. Nice erkekten daha adamdır bazı kadınlar...
