Harry Styles, een jongen van 16 jaar oud die na alle gebeurtenissen toch nog sterk in zijn schoenen heeft gestaan. Hij heeft dingen meegemaakt met zijn ouders, het meest met zijn vader, waardoor hij zijn best doet om dit allemaal te kunnen verwerken...
"Loving can hurt, loving can hurt sometimes." - Harry Styles:
Precies 16 jaar is het nu al geworden. Het was 16 jaar geleden, toen ik op aarde kwam. De dag dat je me had beloofd dat je heel je leven lang bij me zou blijven, dat we alles samen zouden doen als een familie. Dat je er altijd zou zijn voor mij en m'n moeder. Helaas heb je niks waar kunnen maken. Je liet mij achter met al je beloftes en met alle hoop die je me gaf. Jaren lang bleef ik hopen op de dagen dat dat allemaal zou kunnen gebeuren, maar als eindstand heb ik alleen maar nog meer leugens en nog meer streken van je gezien. Mijn moeder, ondertussen nu al 9 jaar lang je ex-vrouw, vertelde me altijd al dat ik maar niet moest blijven hopen op ons. Ik wilde haar maar niet geloven, totdat ik op een gegeven moment echt ben gaan stoppen met hopen en op al die beloftes van je..
Ik heb me helemaal nog niet voorgesteld. Ik ben Harry, Harry Styles en ben 16 jaar oud. Ik leef samen met mijn moeder Anne Twist en heb geen broers of zussen. Ik sta er samen met mijn moeder helemaal alleen voor, aangezien mijn vader Desmond Styles ons 9 jaar geleden heeft verlaten.
Buiten mijn thuissituatie heb ik nog een kleine vrienden groep, waar zou ik nu toch gekomen zijn zonder hun. Wat ben ik Zayn Malik, Liam Payne en Niall Horan toch eeuwig dankbaar voor alle steun die ze mij 3 jaar lang hebben gegeven.
Het was aan de late kant van een avond en zoals gewoonlijk was ik weer eens aan het leren voor mijn proefwerkweek, aangezien ik later kinderpsychologie wilde studeren. Ik was best geconcentreerd bezig, toen er ineens een deurbel mijn oor binnen drong.
''Harry, er staat een jongen genaamd Louis voor de deur, hij zegt dat hij je dringend moet spreken!'' schreeuwde m'n moeder.
Ik frons. Ik kende geen jongen met de naam Louis?
Toch besloot ik hem te laten komen, want ik werd namelijk erg benieuwd naar wat hij te zeggen had.
''Stuur hem maar naar boven, mam!''
Voetstappen begonnen dichterbij te komen, waardoor mijn hart ook erger begon te kloppen. Er zou iets mis gaan, ik kon het gewoon voelen.
Mijn kamerdeur ging open en ik zag de jongen al tevoorschijn komen. Hij had blauwe ogen waarin ik letterlijk een zee in kon zien en lachte naar me.
''Hey, jij bent vast Harry Styles als ik me niet vergis?'' zei hij.
''Dat ben ik ja, hoe kan ik je helpen?''
''Eigenlijk heb ik dingen te vertellen waar je wel even bij kunt zitten.'' antwoordde hij terug.
''Ik luister.'' zei ik, terwijl ik al op m'n bed ging zitten.
''Ik ben Louis, je halfbroer.''
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Inderdaad ja, dit boek gaat over kinderen die zijn verlaten door hun vader. Ik schrijf hierover, omdat ik altijd al vond dat er hiervoor meer aandacht gegeven kan worden. Staat er een stukje tussen waarin jij jezelf ook kunt inzien? Dan sta ik altijd open om mee te kunnen praten, je kunt me gerust een berichtje sturen. Ik hoop dat iedereen die dit boek leest zich meer kan beseffen dat jij alles aan kan. Jij kunt sterk in je schoenen staan, ookal doe je dat alleen. Ookal gaat het soms moeilijk, geef het niet op omdat je even geen steun krijgt van je vader/moeder.
