İstanbul' un denizinin karşısında bankta oturuyorduk, benim İstanbul da son günüm Gaziantebe gidecektik kuzenime:
-"Zeynep bugünü müthiş geçirelim bir gün byapmak istediğimiz şeyleri başkalarıyla yapınca zeyneple yapmamıştık demeyelim"
-"Tamam sena ne yapalım"
-"Gel bir kaeşıyaka'ya gidelim sonrasına bakarız"
-"Tamam istikamet Anadolu yakası" dedi. Vapura bindik o denizin havasını içime çekerken aniden biri çarptı arkama dönüp
-"Ne oluyor ya" dedim benden 2-3 yaş büyük olduğu belli olan bir genç ti bana baktı ve birşey olmamış gibi
-"Bir ey olduğu yok!" dedi daha da sinirlendim sesimi yükselterek
-"Nasıl bir şey yok ya çarpıyorsun tamam insan bir pardon der!"
-"Peki pardon adım selim senin adın ne?
-" Hayrdır bu ne samimiyet selim bey yani bu ne samimiliktir ya"
-"Adın ne?!"
-"?? Bu nedir yaa adımdan sanane"
Varmıştık karşı yakaya zeynep
-"Vapurda ne diye bağırırsın ya sena?!"
-"Sinirimi bozdu ne yapsaydım sussamıydım?!"
-"Ay tamam bağırma söylemedim say"
Biraz dolanıp eve döndük gidicektik
Otobüse bindim gidiyordum orda bambaşka bir hayat yaşıyacaktım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
=UÇURUM.=
RomanceSevdiğine bir türlü kavuşamayan ve hep kendini seven biri tarafından takip edilen bir kızın hikayesi iyi okumalar.
