Homeless |Kookmin| ✔️

31

"Gerçekten size çok teşekkür ederim."

"Teşekkür etmenize gerek yok, yapmasaydım suçlu hissederdim."

Jimin, Jungmin'i emzirmeyi bitirmiş olan Sohee'nin yanına girdi ve yatağa oturdu.

"Sizinle bir şey konuşabilir miyiz?"

Sohee, Jungmin'i yatağa yatırırken yanıtladı, "Tabii."

"Şey, Jungkook ile aranızda ne geçti? Yani neden size bu şekilde küs?"

Sohee derin bir nefes vererek yatağa, Jimin'in yanına oturdu.

"Jungkook beni kıskandı. Eşimle ilkokul arkadaşıyız. Lisede sevgili olup üniversite biter bitmez evlendik. Jungkook, tanıdığından beri Seungmoo'yu sevmedi. Bizi hep ayırmaya çalıştı, saçma sapan şeyler söyleyip beni soğutmaya çalıştı. Ben ona inanmayınca da benimle konuşmadı. Annem de ona inanmayınca iyice kötüye gitti ve lisenin çoğu zamanını yatılı okulda hiçbirimizle konuşmayarak geçirdi. Üniversitenin ortalarında annemle barıştı fakat benimle hiç konuşmadı."

Jimin bir süre düşündü, "Peki, onun dediklerine neden hiç inanmadınız? Belki doğru söylüyordu?"

"Onun Seungmoo'ya hisleri olduğunu düşünüyordum. Evet, az önce sevmiyordu dedim ama bunu söylemek istemediğim içindi. Ondan hep nefret ediyor gibi davrandı ama bana da iyi davranmıyordu. Jungkook'u hiç anlayamadım."

'Uzak dur benden!'

Evde Jungkook'un gür sesi yankılanınca ikisi de hızla salona koştu. Jimin, ayakta sinirle Seungmoo'ya bakan Jungkook'un yanına gidip kolunu tuttu, "Neler oluyor?"

"Eğer bu evden şu an çıkıp gitmezsen seni öldürürüm! Duydun mu beni?!"

Seungmoo sinir bir gülüşle kollarını göğüsünde birleştirdi, "Ben ablanın kocasıyım Jungkook, biliyorsun; o nerede, ben orada."

Jungkook, kolunu tutan Jimin'den kurtulmaya çalışarak adama doğru sertçe adımladı. Vurmaktan çekinmeyecekti fakat Jimin onu tuttu, "Dur Jungkook!"

Jungkook, bakışlarını Sohee'ye çevirdi, "Sen de bu yavşak herife güvenmeye devam et!"

"Kocam hakkında böyle konuşamazsın Jungkook! Yeter artık. Bu nefretinin nedeni ne? Söyle de herkes kurtulsun!"

Jungkook sinirle güldü, delirmiş gibi hissediyordu, "Bana inanmıyorsun ki! Hiçbiriniz bana inanmıyorsunuz ki! Nefretimin nedenini sana yıllarca ağlaya ağlaya anlattım ama sen bana hiç inanmadın abla!"

Jungkook'un titreyen sesi, nefeslere dönüşürken ev ölüm sessizliğindeydi. Sohee Jungkook'tan uzun zaman sonra abla hitabını almıştı.

"Annemi bile kendine inandırdın, ben yıllarca ailesiz kaldım ya!"

Seungmoo, "Aileni bulmuşsun işte Jungkook. Bizi rahat bırakabilirsin artık."

Jungkook dibindeki Jimin'i kendinden uzaklaştırıp Seungmoo'nun üzerine saldırdı, "Seni öldüreceğim!"

Jungkook, gelişi güzel yumruklarını Seungmoo'ya geçirirken Sohee bağırıyor, Soomin bebeklerin yanında ağlıyor, Jimin ise bağırarak Jungkook'u tutmaya çalışıyordu.

"Jungkook dur! Yalvarırım dur!"

Jungkook, ister istemez Jimin'i sertçe ittirdiğinde Jimin seslice inledi. Ameliyat olalı iki hafta olmuştu fakat karnındaki derin kesik hâlâ ters bir harekette acıyordu.