Binalewala

Chapter1

Nakatingin ako ngayon sa langit magdidilim na pero ito ako ngayon naghihintay na pagdating nang mahal ko, monthsarry namin ngayon kaya naisipan ko magluto nang madami para pag dating niya ay kakain kami at mag uusap ganun naman lagi pag monthsarry namin ay nag kukuwentuhan kami at masaya nag uusap yong para bang walang problema sa mundo.

Ngunit tinawagan ko siya kanina na manga 1pm pero hanggang ngayon hindi siya dumadating iwan ko ngayon lang nangyari ito.

Tiningnan ko ang aking orasan ay manga 6pm na pero bat ngayon wala siya...

Tok tok tok

Luhhh baka siya yan dali dali ako pumunta sa salamin upang tingnan ang aking mukha kong madumi ba ako o mukha pulubi hihihi, nang matuwa na ako sa aking itsura ay dali dali ako pumunta sa pinto pag bukas ko ay..

"HAPPY MONTHSARRY BABE" sigaw ko sa kaniya ngunit nang makita ko ang itsura niya ay para bang wala siya sa mood

" Ohh happy monthsarry rin" sagot niya pero para bang napipilitan lang siya wala yong maganda niyang mukha pag sinisigawan ko siya nang happy monthsarry wala e

" babe ok ka lang? Halika kumain tayo nag luto ako nang paborito mo" parang tanga sagot ko

"Ayaw ko kumain , busog pa ako" baliwalang sagot niya at pumasok na lang sa kuwarto namin

Kaya nang maka pasok siya ay don nawala ang ngiti ko bakit ganito hindi naba siya masaya sa akin ginagawa ko naman ang lahat ah para pag dating nang future namin ay lahat ako ang gagawa bakit parang hindi siya masaya siguro pagod lang siya kaya ganun

Pumunta na ako sa kusina upang ayusin lahat na pinag handa ko sa kaniya, nang matapos na ako ay pinuntahan ko siya sa aming silid at don ko siya nakita natutulog habang naka dapa

" happy monthsarry babe kahit alam ko mapapagod kana sa akin pero babe hindi ako susuko" mahina bulong ko habang naka tingin sa kaniya

Kinabukasan ay maaga ako nagising upang ipag handa ang aking mahal nang kaniyang makakain , pag pasok ko sa kusina ay nagluto na ako nang pang breakfast

  Hindi nag tagal ay lumabas na aking mahal sa kaniyang kuwarto bihis na bihis para pumasok sa trabaho

" babe kain na" aya ko sa kaniya habang naka tingin sa kaniya

" ahh hindi na ako dito kakain doon ako mag breakfast sa office" sagot niya sa akin habang nagmamadali lumabas hindi man lang niya ako hinagkan kahit sa noo lang nang maisara niya ang pinto ay doon ko nilabas ang manga luha ko kanina ko pa pinipigilan nong sabihin niya hindi siya kakain dito.:(

Ano bang nangyari? Wala naman ako ginawa masama huh?! Bakit siya ganon hindi naman siya ganyan dati , dati ang saya saya dati bago siya pumasok sa trabaho ay sasabay siya kakain sa akin kukuwentuhan niya ako sa nangyari sa trabaho niya palagi niya ako pinapatawa at pag malungkot ako ay susurpresahin niya ako para lang mawala yong lungkot ko pero ngayon siya ngayon gumagawa nang ikakasakit nang puso sana naman sinabi niya mag pakamatay ako dahil kahit anong sabihin niya gagawin ko ganyan ko kasi siya ka mahal:(