^^YiBo POV^^**အမှောင်ဆိုတာ
မွှေးဖွားလာကထဲက
ရှင်သန်ခဲ့ရသောနယ်မြေတစ်ခုမိဘမဲ့ ခလေးချင်းတူတူ
အမြဲ ဥပေက္ခာ တွေနဲ့သာရှင်သန်လာရာသော
နေ့ရက်တွေက နေ့စဉ်တိုင်းသာဘုရားကျောင်းကြီးရဲ့
အမှောင်ဆုံးအခန်းတွေနဲ့
ကျောင်းဝန်းကြီးအဆူံးက
သင်္ချိုင်း ဟောင်း မြေနေရာတွေသည်
...၅နစ်သားအရွယ်လောက်ထဲက
ပုန်းခိုနေခဲ့ရသော နေရာတွေ*လူသတ်သမားသား*
*ပြစ်တန်ဆာ မိန်းမသား*
*အဆင့်မရှိတဲ့ကောင်*
*တန်ဖိုးမရှိတဲ့ကောင်*
ဒါတွေကနေ့စဉ်ကြားနေရသော
စကားတွေ ...
ဘယ်သူကမှအဖတ်မလုပ်
မပေါင်းသင်းချင်သော^^^အပယ်ခံလိုလူသားကို
မောင်အမှန်ပစ်ထားခဲ့ရမှာ...^^^ကျတော်မှတ်မိသေးတယ်
အဲ့ဒီနေ့က ကျတော် ၁၅နစ်ပြည့်မွှေးနေ့ကျောင်းမှာရော ဘုရားကျောင်းမှာပါ
နေရာမရှိတဲ့ကျတော်က
ငယ်ငယ်တုန်းက
အမှောင်ခန်းထဲနေနေကြအတိုင်းနေနေခဲ့ရတယ်။အလှူရှင်တွေရောက်လာတိုင်းလည်း
ကျတော်မမြင်ခဲ့ရဘူးကျတော်ပါဝင်ခွင့်မရခဲ့ဘူး
ဘာပေးပေးကျတော့်တွက်ဝေစု
မရှိခဲ့ဘူးအားလုံးကပြောသည်၊
ကျတော်ကလူတွေနဲမအပ်စပ်ဘူးတဲ့
ဘယ်သူကမှလည်းမချစ်ဘူး
ဘယ်လောက်ကောင်းမွန်အောင်
နေနေဘယ်သူကမှလည်း
အသိမှတ်မပြု ကြဘူးChurch ကမွှေးစားအမေကအစ
ကျတော်ကိုအလိုမရှိခဲ့ဘူးမောင်သိလား
ကြာလာတော့
ကျတော်ဆိုးသွမ်းလာခဲ့တယ်ကျတော် ၁၃နစ်လောက်အရွယ်မှာ
မကောင်းတာစလုပ်တတ်လာပြီ
*မောင် ဆာလောင်ဖူးလား*
ငယ်ငယ်လေးနဲ့
ကျတော်ဆာလောင်ခြင်းတွေတွက်
မကောင်းတာစလုပ်တတ်ခဲ့ပြီ
YOU ARE READING
အရိပ်တစ်ခုပိုင်ဆိုင်ခြင်း*Completed*
General Fictionအချစ်ဆိုတာကလေ မချစ်သင့်တဲ့လူကို ချစ်မိသွားရင် အကုန်အဆိပ်သင့်ကုန်ရော.. ဟုတ်တယ် မောင် အမှန်ကျတော့်ကိုပစ်ထားခဲ့ရမှာ ကျတော့်လိုကောင်ကိုပစ်ထားခဲ့ရမှာ...