Hi Good morniiiiiiiiiiiiing!
Paris Popop: Good morneeeenggg
Set Mamam: Ang aga
May klase eh.... 😭😭 Miss ko na kayo huhuhuh..
Paris Popop: I miss you tooooo 😭
Pero alam ko na mas namimiss mo siya hahhahah
Cno?
Paris Popop: Sino pa nga ba? Eh di yang klasmeyt mo!
Set Mamam: Ayieeeeeeee megkekete sele delewe
I rolled my eyes nang nabasa ko ang message nila. Ang hilig talaga manukso ng mga barkada ko. Grabe. But my lips won't stop smiling.
Mga baliw! Hahahah
Paris Popop: Wala bang progress?
Wala, hindi kami Preschool Gold.
Paris Popop: Waw joke ba yun?
Set Mamam: Ha.Ha.Ha.
I smiled wryly while trying my best to cover my laugh. Napatingin ako kay Papa na nag-d-drive. Mabuti at di niya napansin na para na'kong baliw na tumatawa mag-isa.
Paris Popop: Wala ba talagang chance na maging kayo?
Wala. Lalo na at malapit na ang March.
Set Mamam: kung sabagay, iba rin naman talaga ang ugali ng kapatid ko
Tumigil ang sasakyan malapit sa isang simbahan. Nagmano ako kay Papa at lumabas ng kotse. Pagkatapos kong sinarhan ang pintuan, kinuha ko ulit iyong cellphone ko.
Cge guys, patawid na
Bigla akong nanigas sa kinatatayuan ko. Wala na ang cellphone na hawak-hawak ko lang.
"Ang bilis mo naman manakawan." Hinding-hindi ko makakalimutan ang boses na iyan. I looked up and saw him.
While holding my phone, he flashed a smile that made his eyes disappear. Nakasuot siya ng schoool uniform at maroon cap. He seems so simple but he made my heart skip a beat.
I scoffed, and raised an eyebrow.
"Oo nga, ang dali kong manakawan. Pati puso ko ninakaw mo na."
His eyes went wide. Then he laughed amusedly. I gave him a half-smile-half-smirk look. Lumapit ako sa kanya to sneakily reach my phone. Muntik ko nang makuha but he noticed.
"Hep, hep! Marunong ka talagang dumiskarte." Inangat niya ang cellphone ko.
"Gago! Nasa gitna tayo ng kalsada" I jumped pero inilipat niya ito sa kabilang kamay. This guy!
"Wow! New discovery. Nasa gitna pala ng kalsada ang sidewalk?"
Finally hinawakan ko ng mahigpit ang dalawa niyang mga kamay, tsaka kinuha ang phone ko.
"Kapag na-snatch talaga 'tong cellphone ko, di kita papatawarin." I glared at him tsaka ipinasok ang cellphone ko sa sling bag. Mamaya ko nalang r-reply-an sina Mamam. Baka ma-snatch-an talaga ako.
YOU ARE READING
My Name
RomanceI've liked him for two years, since Grade 11 noong Senior High School pa kami. But he's not interested in me. Hanggang biro lang lahat. After all, he hasn't done that one simple thing for me. Pero konting tiis nalang, it'll be over soon.