Acım ilk günkü kadar taze, ama ilk günkü kadar acımıyor canım. Bu nadan acıya her geçen gün biraz daha alışıyorum. Düne göre iyiyim diyebilirim, amma velakin önemli olan neye ve kime göre iyi olduğum gerçeğidir.
"sefil bir adam yolda giderken yerde bir kaç bozuk para bulur, bulduğu parayla belki bir ekmek bile alamaz, yine de yolun ortasında mutluluktan deliye döner, yoldan geçen diğer insanlar ona acıyarak bakarlar." İşte benim hissim buna benzer birşey.
Görüşürüz şimdilik :))
