Ik wandelde door het grote smurfenbos, maar dat wist eerst niet. Tot plots mijn hond moest plassen en zijn boodschap op een blauwe paddenstoel deed, toen kwam er een bruine smurf naar buiten die kwaad riep ''HE DIT IS HIER WEL PRIVE-EIGENDOM HE, DOET DA IS ER ERGENS ANDERS! DE DOMME'' Ik keek hem verbaasd aan en en liep hoofdschuddend weg. Tot ik nog een smurf tegen kwam, deze was echter wel blauw. Toen ik verder keek zag ik een heleboel blauwe smurfen die verschrikt van iets wegliepen. Ik was nog steeds verbaasd toen mijn hond mij bijna omverkegelde en achter de kat van Cécémel aan zat.Zelf bleef ik nog even als een vogelverschrikker staan en werd vervolgens door mijn hond over de grond gesleept. Ik werd gek van de tierende smurfen en besloot naar huis te gaan om eens goed te slapen, want nu zag ik toch echt wel dingen die niet konden
