"Pençelerini çıkarmış bir tilki Aslanın karşısında ne kadar şansı olduğunu düşünüyor?"
Hazar ve Hazan... isimlerinin arasında farklı olan tek harf. Hayatlarını iki yaka gibi ayıran bir köprüydü; üzerinden geçen onlarca insanın suların derinliğini görmeyen binlerce gözüne şahitlik etmiş.
ikisinin dalgası aynı müziğin notasında çarpıştı.
Adam bir suçun tehlike canlarını fısıldarken, kadın onun bileklerine kapanan kelepcenin sesi gibiydi. Ona tutundu . Kızıl saçların dolandığı bileklerde çiçekler açtı.
Mavi güller, kadının kulaklarına adamın sözlerini fısıldadı;
"İMKANSIZ , ULASILMAZ, EŞSİZ...."
SONATTAN ALINTI ;
HAZAR 'DAN
"Yolanthe'yi nasıl unutursun ? Kardeşimi?" Hazar ; unutmadım. Yolanthe benim gecmisim" ardından kafasını kaldırdı gözlerinde hiçbir şey yoktu. "Hazan benim ruhumdu."Yana gözlerine baktığında korkudan buz kesti . "Ruh kaybolduğunda geriye ne kalır biliyormusun?" Uzun parmaklar yananin boğazını tekrar yakaladı. Çocuğun bakışlarında insani bir taraf yoktu. Boğuk çığlıklar atan kızı pencerenin önüne kadar sürükledi. Ardından savurdu . Yana'nın çığlığı camın kırılma sesine eşlik etti. HAZAR çarpık şekilde asfaltta yatan kıza baktı. "Hiç bir şey. "
HAZANIN MEKTUPLARINDAN 1.
Hazar,
Yana biraz önce yanımdan ayrıldı.
Kağıtları ve kalemi o verdi.
Burası los ama ben iyiyim.
Senin orda kafayı yediğini düşündükçe üzülüyorum.
Yarın geleceğini düşünüyorum.
Burayı biliyorsun.
Aslında neden yazdığımı bilmiyorum.
Her şey bittikten sonra bu mektubu berber okuruz belki.
Içimde tuhaf bir korku , bir burukluk var .
Buradaki insanların çoğu işkence görmüş ve delirmiş kişiler.
Karşı hücredeki bir adam hücrenin demir parmakliklarini yalıyor.
Normalde buna gülerdim.
Ancak şimdi sadece ürkütücü geliyor.
Canım sıkılıyor, seni özlüyorum,Viskiyi de.
Omayla konuşmaya çalışsam da bana pek yanıt vermiyor.
Delireceginden korkuyorum.
Ve iyi ki burda değilsin.
Bu tavana uzanan parmaklıkların arkasında kafayı yerdin.
Iyi ki ben burdayım, sen değilsin.
Korkmuyorum henüz.
Çünkü yarın geliceksin
Geleceksin tüm bunlar biticek .
Bitecek , Değil mi ?
Beraber uzağa gideceğiz gidebildigimiz kadar uzağa. Ormanın ortasında bile yaşasak umrumda değil.
Bütün bu canı insanlar beni yoruyor .
Burada herkes yaşıyor ama kimse nefes almıyor.
Kağıdın sonuna geldiğime inanamiyorum.
Yarın görüşürüz
Hazan (hayır tilki değil.)
IŞILSU GÜLTEKİN ( TEŞEKKÜR EDERIM BÖYLE GÜZEL BIR KITABI YAZDIGIN ICIN )
ŞİMDİ OKUDUĞUN
OKUNMASI GEREKEN KİTAPLAR
Teen FictionKitaplar zamanın büyük denizinde DIKILMIS DENIZ FENERLERIDIR Bir kitap beni nasıl değiştirebilir ki diyorsan elindeki kitaba bak o da bir zamanlar odundu. Okuyanlar yorum yaparsa çok mutlu olurum . I.C.B.T.
