1.Bölüm

88 5 1
                                    

Savaşmak mı? Basit bir kelime gibi olsa çok zor.Küçükken mezarlığa gitmeye çok korkardım.Gittiğimde annemin yanından ayrılamazdım...Artık ne annem nede babam yanımdaydı .Ablam ve ben kalmıştık kimsesiz...Ben okuyor hemde çalışıyordum.Ablam da bir şirkette sekreterlik yapıyordu.İş seyahatine gitmişti ve bana ne kadar eda'da kalmamı istesede kalmamıştım.21 yaşında bir kızım neden korkuca-.Hassiktir.Tabi ya faturayı ödüyememiştik elektirikler gitmişti .Karanlık...En büyük fobim.Telefonumu flaşını açıp ayakkabılarımı giyip dışarı çıktım.Biraz hava alsam iyi olacaktı.Oturduğumuz yer tehlikeli sokaklarla doluydu.Normalde olsa tek başıma çıkmazdım.En büyük korkum tecavüzdü.En yakın arkadaşım Selin tecavüz edilip öldürülmüştü.Edayla ikimiz bu konuda çok korkuyorduk...

Ve gelen bir sesle yerimden zıpladım.''Bu akşamki avımız güzelmiş abi'' hayır hayır olamaz adımlarımı hızlandırmıştım.''Kaçma ama güzelim''.Ve gelen bir ses daha.''POYRAZ DAĞILIN KIZ BENİMLE!'' arkamı dönmemle taş gibi bir sus duygu kendine gel daha adamı tanımıyorsun.''Barlas abi biz bilmiyoduk kusura bakma yenge özür dileriz'' ve gittiler.Adının Barlas olduğunu öğrendiğm adama teşekkür ettim.''T-teşekkür ederim Barlas bey.'' ''Gel buraya bir öpücük alırsam affederim''.Ne demişti o ben daha önce hiç kimseyle öpüşmedim bile pislik herif...Çok beklerdi o daha.'' Tamam o zaman ben gideyim poyrazlar gelsin ne dersin?'' Hayatta olmazğ.''Ne i-istiyorsun?'' '' Senin gibi küçük ve reşit olmayan kızların burda ne işi var?'' .Beni küçük mü sanmıştı.''Ben reişitim bi kere ve bundan sanane?!'' ''BA-NA BA-ĞIR-MA!!'' adete kükremişti.''BENİMLE GELİYORSUN'' .Çok pis korkmuştum.Gitmesem daha çok kızabilirdi.''N-nereye gidiyoruz?'' ağlamaya başlamıştım sakin olmalıyım.

Geldiğimiz yer bir bardı.Bu barın ismini çok kez eda söylemişti.Eda benim aksime çok geceleri dışarı çıkıp eğleniyordu.Onla birkaç kez gitmiştim böyle yerlere.Barlas barmenin yanına gidip birkaç bir şey söylemişti.Sonra beni yanına çağırdı.''Benim biraz işim var gelicem otur burda''.Cevap vermemi beklemeden gitti.''Selam ben Serhat sen?''.''Duygu'' kısa ve öz bir cevap.Barlas gelene kadar bekledim.Ve geldiğinde hiçbir şey demeden kolumu çekiştirme başlamıştı.Saat 23:56'ydı.Arabaya bindiğimizde gittiğimiz yerin mezarlık olduğunu görünce şaşırmıştım.Gelmeyeli buraya tamı tamına 3 ay olmuştu.Özlemiştim onları.Acaba kırgınlarmıydılar bana yada kızgın? ''Burayı nerden biliyorsun?'' cevap vermedi.Annem ve babamın mezarını görünce göz yaşlarımı tutamadım çok özlemiştim onları.Bir kazaya mahkum gittiler.Koskocaman 2 yıl olmuştu onların kokusunu hissetmeyeli.Ablam onlar öldükten sonra hemen toplanamadı.Ben hep dimdik durmaya çalıştım.Sırf babamın kızı oluyum diye okuyordum.Ona söz vermiştim.Barlas arabadan inmemişti .Burayı nerden biliyordu.''Gel artık'' sessizliği bozan o olmuştu.Arabaya doğru gidip bindim.''Beni şurdaki durakta bırakabilirsin ben giderim.''.Ve dediği şeyle şoka girdim.''Ben senin Son Durağ'ınım''

Eveettğ ilk bölümün sonuna geldik...Bol bol vote ve yorum yaparsanız çok sevinirimğ <3

Son DurakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin