A Love To Remember

Chapter 16

Third Person's POV

Tahimik na pinag mamasdan ni Skyler ang tulalang si Tazanna, sa hamba ng pinto ng kwarto nito.

Halos ilang linggo na itong wala sa sarili at hindi man lang makausap ng maayos. Halos araw araw rin itong umiiyak ng walang sawa.

Aminin niya man o hindi, ay matinding pag aalala at pagkabahala ang nararamdaman ni Skyler tuwing makikita niya itong umiiyak at nakatulala. Bumagsak rin ang katawan nito at sobra sobra ang kapayatan....

Huminga siya ng malalim bago tuluyang pumasok ng silid.

“Tazanna... ” pukaw niya sa atensiyon ng kapatid pero Tila ba ay wala itong narinig dahil sa kawalan ng pag imik.

“Hay.... Taz... I know you're sad. We all are. Pero wala talaga tayong magagawa... he chose to save your life than his. And from that nakikita ko na Mahal ka talaga ni Calleb... but Tazanna... you still have to take care of your self... ” paninimula niya...

Narinig niya ang mahinang pag hikbi ng kapatid ang walang patid na pagluha nito. Agad na lumapit si Skyler Kay Tazanna at yinakap ito ng mahigpit.

“shh.... stay strong.... you are strong.... please Taz.... you need to move on.... di healthy para sa iyo ang laging pag iyak at pag iiskip ng pagkain... Tazanna please I'm begging you.... umayos kana... ” pagmamakaawa niya sa kapatid Kaya mas humigpit ang yakap niya dito.

Nagpatuloy si Tazanna sa pag iyak at parang na guilty si Skyler sa pagiging push over niya...

“shh..... I'm sorry... I'm sorryy.... shh... please don't cry.... I'm just worried... ” bulong niya habang pinaglalandas ang mga dali at kamay sa buhok nito. Trying to calm her sister down.

“K-ku-k-kuya.... ” pumipiyok piyok na pukaw ng atensiyon ni Tazanna....

“what is it? ” malumanay na tanong ni Skyler...

“K-kuya... I-I wa-want to leave.... pl-please.... take m-me... far aw-aay.. f-from he-re... I can't t-take it a-any-more... ” nahihirapang sinabi iyan ni Tazanna.... “I-I c-cant ta-ke t-th-the pa-in anymore.... it's ki-killing me... K-kuy-kuya.... ” umiiyak parin sabi niya....

“shh... calm down.... I'll take you away from here but you better take care of your self first” tuamngo ito habang mahigpit siyang niyakap... “then rest first... I'll talk to mom....”

Yinakap niya ang kapatid hanggang sa makatulog ito...

Pinangko niya si Tazanna at maayos na inihiga sa kama tyaka niya ito iniwan ng masiguradong komportable na ito... napagod siya kakaiyak...

Pagkababa ko ay agad Kong hinanap si Mommy....

“Mom... ”

“I heard everything... I already talked to your father... we're moving to America... ” seryosong sabi ng ina na kanina pa nakikinig sa naka konektang intercom sa kwarto ni Tazanna.

“ I called your Tito Sandro... he's preparing our plane. Let's leave everything here.... for the sake of your sister... ” nanginginig na sabi ng ina at tuluyan na itong tumangis...

Inalalayan niya ito at pinatahan...

Tazanna's POV

Ilang oras parkatapos kong matauhan ay natagpuan ko ang sarili ko sa private plane ng pamilya namin. Wala akong edeya kung saan kami papunta pero kahit papaano natuwa ako dahil aalis kami...

Hanggang ngayon ay Hindi ko parin matanggap ang ginawa niyang pagsasakripisyo Para lang mailigtas ako. At hanggang ngayon ay sinisisi ko ang sarili ko sa pagkawala niya....

Dapat pala Hindi na ako nag take ng exam Para sa VIP section.... kung nagkataon siguro na di ko iyon ginawa.... sigurado akong buhay pala siya hanggang ngayon...

Sana pala inilayo ko na ang sarili ko sakanya edi sana ngayon nandito pa siya...

Kung... kung sanang ako na lang ang namatay at Hindi siya....

Hindi ko na namalayan ang pagtulo ng mga luha ko...

Calleb... I love you.... and I'll always will...

Wait for me... my love... magkakasama rin tayo ulit.... balang araw....

****

A/N: awtsss!! Anshaket lang! Huhuhu.... kawawa....