Binalewala

Chapter 5

agad akong umupo sa may gilid ng kalsada.habang umiiyak. hindi ko yun maiiwasan ang hindi umiyak syempre. i know them kahit na sinabi ko na ayaw ko alam kong gagawa pa din sila ng paraan para mapunta ako sa califonia. at ngayon palang natatakot na ko.

i get my phone into my pocket and i dial kyle's number pero cannot bereach sya. paulit ulit ko yong tinawagan

"k-kyle a-answer this please-e" nanginig na sabi ko. sya lang ang maasahan ko ngayon. sya lang ang kailangan ko. pero wala sya.

wala akong nagawa kahit nanlalabo ang mga mata ko sa sobramg daming luha na nakaharang sa kamah ko ay pinilit ko pa ding tumayo pero nahihilo ako. nagsimula akong maglakad sa gitna ng kalsada ng maramdaman kong may ilaw sa likod ko na tingin ko ay ilaw ng sasakyan lilingon na sana ako pero bago pa ko makalingon ay mas nahilo pa ko. i felt i was to fall when someone grabbed my waist to catch me before i went black

Adrian's POV

agad kong hinila sya sa beyang ng makita kong malalaglag sya. buti nalang nasalo ko sya wala akong nagawa kundi ang umiling at dinala sya sa kotse ko.

(After a while)

agad ko syang dinala sa guest room pagkarating ko sa bahay ko. at inihiga ng dahan dahan sa kama. pagkatapos nun ay tinitigan ko sya yung mukha nya basang basa halatang umiiyak sya ng todo kung gising lang sya malamang sobrang namumula na yang mata nya.

Kanina, ng nakita ko syang paalis ng School sinundan ko sya. ginawan ko ng paraan lahat inihinto ko ang kotse ko sa may kanto para makasunod ako ng ayos sa kanya at para hindi nya mapansin na sinusundan ko sya gamit ang kotse ko.

kahit dun sa mga sinabi ng mga magulang nya. narinig ako hindi sa pagiging chismoso kaso nasa gilid ako ng bahay nila. nasa may salamin ako at sa gilid ng salamin na yon nanduuon sila. kumakain. dun ko talaga naisipan magtago para hindi ako makita ng guard nila.

i pity her. dahil sa isang tao nag kakaganyan sya. iniiyakan nya ng todo ang isang lalaki na wala namang oras para sakanya. agad nalang akong umiling habang iniisip ang panloloko ng jowa nya saknya.

alam ko ang panloloko ng jowa nya sakanya. pero di ako nangingialam. sino ba naman ako diba? wala ako sa lugar at isa pa

gusto kong sya mismo ang makahuli sa katarantaduhan ng boyfriend nya

don't get me wrong. i don't like her i just pity her and ofcourse worried at the same time

Hindi ko nga ba sya gusto?

agad akong umiling sa naisip ko, imposible. naawa lang ako sakanya. yung kanina kaya ko sya sinundan kasi nag aalala ako

why?

kasi lahat ng nararanasan nya ay naranasan ko din

Jenny's POV

agad akong nagising sa sinag ng araw na sa tingin ko ay nagagaling sa labas ng bintana. inilibot ko agad ang paningin ko at dali daling umupo ng marealize na hindi yon ang kwarto ko,agad kong inisip ang nangyari kagabi.

yung sinabi ng parents ko na gusto nila akong isama sa california. yung pagiyak ko. tas yung pagtayo ko at?--

"gising ka na pala"

"a-adrian?" tanong ko ng biglang bumukas yung pinto pumunta lang sya sa kama at inilapag ang dalang tray bago inayos ang salamin nya

"yeah. kumain ka na. may pasok pa tayo"

"teka? why iam here?" i ask tsaka pasimpleng hinawakan ang gitnang parte ko at pinakiramdaman kung masakit ba. sabi kasi ng iba pag nawala ang virginity mo ay masakit yon. thanks god at muka namang walang masakit sakin. hindi naman yon nakaligtas sa paningin ni adrian at agad na kumunot ang nuo.

well? he can't blame me baka kasi kung anong nangyari--

"if you think that i'll rape you. mali ka. nahimatay ka sa daan kaya tinulungan kita kaya ka nandito. and i think nahilo ka lang sa kakaiyak mo kaya ka nawalan ng malay. so get up and eat" sabi nya at dali daling pumunta sa pinto

"wait! adrian?"

"what?"

"thank you" sabi ko at ngumiti ng malapad. hindi nya ko sinagot at dali dali lang na lumabas. naalala ko nanaman ang usapan namin nila mom and dad aboutsa pagsama nila sakin sa california. pero isinawalang bahala ko muna yon at mas pinagtuunan ko muna ng pansin ang kinakain ko

(after a few minutes)

"salamat talaga adrian ah?" sabi ko nanaman sakanya palabas na ako ng bahay nila. hinatid nya lang ako dito at ioagpapara ng taxi. i heard him chukle

"kanina ka pa pasalamat ng pasalamt" sita nya sakin

"kasi naman salamat talaga. kundi dahil sayo baka kung ano ng nangyari sakin dun sa kalsada"

"wala yun. isa pa were classmate" sabi nya

"thank you pa din. oo nga pala ano nga palang gusto mong maging kabayaran ko dun?" i ask

"wala" sabi nya at tumingin sa daan para pumara ng taxi

"ano nga? promise kahit ano" pangungulit ko sakanya. syempre kailangan kong bumawi sakanya. pasalamat na din

"gusto mo talaga ng kapalit? kahit ano? " seryosong tanong nya

"oo" desididong sagot ko at agad syang tumingin sakin ng seyoso

"sige simple lang naman ang gusto ko" sabi nya at inilapit nya ang labi nya sa tenga ko

"wag kang magtitiwala sa kahit kanino. at alamin mo yung totoo, wag kang mag bulagbulagan. wag na wag kang magpapadala sa agos ng pagibig jenny." sabi nya tsaka sya umalis sa harapan kona may taxi na nag aantay sakin.