A warm & lovely new year *voltooid*

1

Kerst is net voorbij en ik zit nog vol van het kerstdiner. Het is derde kerstdag en ik zit met Julian in de auto. We rijden door de bergen en het uitzicht word steeds mooier. 'Ik heb er zo veel zin in. Ik kan niet wachten om Fiene te zien en het huisje.' 'Je hebt haar gister nog gezien met kerst kunnen jullie niet een dagje zonder elkaar', vraag ik. Julian kijkt me boos aan en gaat dan weer met zijn ogen naar de weg. In de verte zie ik een klein huisje staan. 'Is dat het?' vraag ik. Het is een houten huisje met een beetje sneeuw op het dak. Het word omringd door naaldbomen en een stapel gehakt hout naast het huis. Er staat al een auto op de oprit en Julian zet de onze ernaast. Ik stap uit de auto en pak mijn koffer uit de achterbak. Dan gaat de deur van het huisje open. Fiene kont als eerste naar buiten en rent meteen naar Julian om hem een knuffel te geven. Ik zucht als ik naar de twee kijk. Ik wil dat ook. Ik kijk terug naar de deur en zie Nora en Sophie naar buiten komen. 'Rustig aan, slik elkaar niet door', zegt Sophie en ik glimlach naar haar. Ik rol met mijn koffer naar de deur en hoor Fiene en Julian achter me. Ik loop het kleine trapje op naar de deur. Nora komt naar me toe en geeft me een knuffel. 'Fijn dat jullie er zijn', zegt ze en gaat dan naar Julian. 'Goede reis gehad', vraagt Sophie als ze me ook een knuffel geeft. Ik sla mijn armen om haar heen en geniet van het moment. Ze laat me los en ik glimlach naar haar. Ze glimlacht terug waardoor mijn glimlach alleen maar groter wordt. Ze loopt langs me heen om ook Julian een knuffel te geven. Ik loop naar binnen en hang mijn jas aan de kapstok. De rest komt ook naar binnen en we gaan naar de woonkamer. Ik ga op de bank zitten en Sophie verdwijnt naar de keuken. De woonkamer is helemaal in kerst stijl versiert. 'Wat is het mooi versiert', zegt Julian. 'Ja, ik was hier met mijn ouders met kerst. Ik heb de versiering laten hangen, want anders is het zo kaal.' Als Sophie terug komt van de keuken, heeft ze twee koppen warme chocomelk mee en geeft ze aan mij en Julian. Ik pak de bus slagroom die op de tafel staat en spuit een hele toren slagroom op mijn chocomelk. Iedereen kijkt me lachend aan als ik een slok neem van mijn chocomelk. Als ik mijn mok neerzet begint Sophie te lachen. Het klinkt als muziek in mijn oren. Ik kijk haar aan en ze moet alleen maar meer lachen. 'Ik doe het in mijn broek', zegt ze lachend. Ik glimlach en veeg mijn gezicht schoon aan mijn mouw. Sophie veegt de tranen uit haar ogen en staat dan op om naar de wc te gaan. Julian staat ook op. 'Kom Morris, dan gaan we wat hout halen voor het haardvuur.' Ik knik en sta ook op. Ik trek mijn jas aan en samen lopen we naar buiten.