Skater Boy

Chapter 2

Chapter 2

"Nice one Guys! That's it for today." After naming ishoot ang ilang scenes ay nag break muna kami. Hindi pa din kasi pala ayos yun kinocompose na kanta. Ewan ko ba ba't nag shoot agad, e di pa naman pala tapos. Nilapitan ko si Reginald at iniabot ang bottled water.

"Swerte talaga nitong si Rej. Biro mo may bestfriend na maganda..."

"At sweet pa...Sana magkabestfriend din ako na katulad ni Calcium."

Gusto kong ibato ang bottled water na hawak ko sa bandmates ni Reginald. Bukod dun tinatawag nila akong Calcium instead na Calum. Well, sanay na naman ako na ganun ang tawag nila. Ewan ko ba kasi sa mga magulang ko bakit yun pa ang ipinangalan saakin. Feeling ko nga I was meant to be named “Calcium” pero nagkamali lang ng naitala sa ‘birth certificate’ ko..

"Sorry mga pare. Nagiisa lang si Calum. Kaya kung ako sainyo, e humanap nalang kayo ng ibang pagtitripan." Inakbayan naman ako ni Reginald. Kaso yung akbay nya may kasamang kaladkad.

"Lika na. Wala akong tiwalang iwanan ka sa mga yan.." sabi nito na sadyang pinarinig sa mga ka-banda.

Naupo kami sa isang bench. Nagkwentuhan at tinulungan ko rin siya sa kino-compose na kanta. Maya-maya pa’y tinawag ito ng mga kaibigan.

 “Rej, tara skate muna tayo!” narinig kong sigaw ni Eli.

“Mamaya na kayo maglambingan ni Calcium. Hindi naman aalis yan!” sigaw ni Travis.

Nakita kong dali-daling tumayo si Reginald at kinuha ang skate board na nasa tabi nito.

“Reginald, Wag mo sabihing iiwan mo kong mag-isa para gumawa nito?” nakataas kong kilay na tanong sa aking best friend.

“REJ!!” tawag ulit ni Eli.

“Yeah, yeah. I’m coming!”sagot niya kay Eli at saka muling humarap saakin. “Please, Calum?”

I looked at him. *Sigh* Why is it so dang hard to say ‘no’ to this guy?

”Osi-REGINALD!” Bago ko pa matapos ang sasabihin ko ay nakita ko na siyang nagtatatakbo.

Napapailing na lang ako na kinuha yung papel na pinagsusulatan naming ng kantang hindi pa tapos. Iwanan ba naman akong mag isa. Kala ko ba ayaw nya akong iwan?

</AN: Waaaaaaaah. Sorry guys for this short and lame chapter. Gustong-gusto ko na kasing mag-update pero sa kasamaang palad, hindi nagpro-process ang aking mind sa Chapter na ito. Pero i-eedit ko pa din to. It just that, gusto ko lang mag-update talaga. Promise, i'll make it more more more interesting ( i hope hahaha ) Thank you for reading anyway! Big hug and thanks and kisses to minmin fans./>

PS. Send-dan nyo nga po ako ng any picture ni Lee min ho, para maging inspired ako at maging productive ang brainy ko. Puh-please *w*