TSTP //2

131 9 2
                                    

Anatony's POV

Since wala na kaming klase, pumunta muna ako sa bahay ng Bestfriend ko. Magtatanong ako sa kanya about dun sa mission ko. Well sana nga matulungan nya ako. Rasonable kasi sya, hanggat maipaglalaan nya, ipaglalaban nya. Minsan nga para kaming nagdedebate e.

"Ano ang kailangan para mapatawad ng babae ang lalaki?" I asked Alice, my bestfriend since birth. Wala pa kaming isip na dalawa, magkasama na kami. I know everything about her even the very single detail about her. And so she does.

"W-what do you mean?" Sabi nya ng hindi manlang tumitingin sakin. Nice right? -_-

"I mean... halimbawa may kasalanan sayo boyfriend mo, paano mo sya mapapatawad?"

"It depends." Maikli nyang sagot. Yung totoo? May kausap ba talaga ako?

"It d-depends? Ang labo mo Bex, linawin mo please? Saka libreng tignan ako." =_______= Endearment po namin ni Alice yung 'Bex'

Sinarado nya yung librong binabasa nya, saka humarap sakin..

"Sino ba yan? Don't tell me may boyfriend ka na?" Dyos ko po, kakalbuhin ko 'to malapit na. Urgh! Patience please!?

"Alice wala akong boyfriend okay. It's kuya Vance, wala na sila ni ate Cassandra. Pinangako kong tutulungan ko si kuya para mapatawad sya ni ate. Kaya please? Sumagot ka ng maayos. Help me bestfriend"

"Okay okay. Pero bakit sila nagbreak?" Kinuwento ko sa kanya lahat ng pangyayari katulad ng kwento ni kuya. Yung sa kissing chuchu pati yung sa plano ng kuya ko na sobrang pangit.

"So ayun na nga, tutulungan ko silang magkabalikan. Malay mo may second chance pa. Hindi naman imposible yun diba?"

Biglang tumawa si Alice ng malakas. Yung tipong parang hindi sya naniniwala sa sinasabi ko, na parang nagj-joke lang ako. Isa pa, babalatan ko na sya, saka ko is-sun bathing.

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHA! Second chance? HAHAHA!"

"W-what? May nakakatawa ba sa salitang Second chance? Alice, nababaliw ka na ba?" Sabi ko sa kanya habang hawak ko yung kamay nya. Naga-alala pa yung expression ko.

"You know me bex, I don't believe in second chances when it comes to love, friendship, etchetera. Pwede akong magpatawad pero hindi ako magbibigay ng second chance. It-take advantage lang yun para gawin ulit yung pagkakamali." Napanganga ako sa sinabi nya. In some ways, tama naman sya. Pero kasi...

"Pero kasi diba, paano mo mapapatunayan na magbabago ang isang tao kung hindi mo sila pagbibigyan? Kayang baguhin ng tao ang kanyang pagkakamali kung ibigyan natin sila ng pagkakataon." Sagot ko. Eto na naman, magdedebate na naman kami ><,

"Come on, you're in the different aspect. Nasa pagibig tayo. Kapag ikaw ba niloko ng boyfriend mo, pagbibigyan mo pa? "

"Paano kung magd-divorce ang mga magulang ng isang bata? Wala na bang second chance yun?"

"There is always an exception to rule, Anatony." Ugh. Ayoko na. Susuko na ako. Wala akong laban sa rasonable kong bestfriend. -__- Basta, naninila ako sa second chance! Period.

"Okay fine. Susuko na ako. Basta tulungan mo na lang ako, okay?" Sabi ko kanya sabay pout

"Okay, sure." sagot nito saka ako b-in-elatan. How nice. -_-

"Yey! Thank you bex. Hihihi! Uuwi na ako, sa school na tayo gumawa ng oh-so-good-plan, dumidilim na e"

"Oookay! Sige, shoo na" with wave wave pa ng kamay na akala mo nagpapaalis ng langaw.

"Thank you ha! Sobrang bait mo, kung palayasin mo ako. Hmp!"

"Well, get used to it. HAHA!"

Nagbeso-beso na kami. Tapos dumating na rin yung sundo ko. Nakauwi ako ng bahay na wala manlang napala kay Alice. =____= Dumiretso na lang ako sa kwarto ko, agad akong naglabas ng notebook sa drawer ng study table at ballpen na rin, dito ko isusulat yung mga plano ko. Nagsimula na akong magisip pero 10mins na, wala pa rin akong maisip. (_ _) Bigla na lang may umilaw na light bulb sa utak ko, tapos nakita ko na lang ang kamay ko na nagsusulat sa notebook. Nakapgsulat ako ng 5 plano, pero alam kong may kulang pa. Nakarinig ako ng busina mula sa baba, alam kong si kuya na iyon kaya bumaba na rin ako para ipa-alam na may nauu na akong plano. At tama nga ako, si kuya nga.

"Good evening Tony" He said then he chuckled saka umupo sya sa sofa

"Don't call me Tony. Hindi kkita tutulungan sige" I said with gritted. Ayaw na ayaw kong tinatawag akong Tony or Ana, gusto ko buo. Sasakmalin ko tumawag sakin nun. Call me mean.

"Hahaha! Okay, Ana" O-kay! Nangaasaar. Kakalbuhin ko na sya, malapit na. Sinumangutan ko na lang sya tapos lumapit ako sa kanya para nga sabihin sa kanya yung dapat kong sabihin>___________________<

"Yeah yeah. So kuya, meron na akong plano... pero hindi pa tapos. Hihihi!"

Nakita kong may namuong ngiti sa labi nya "Talaga? So what's your plan?" excited nyang sabi.

"Secret! Belat!" Hindi ko muna sa kanya sasabihin. Ang sasabihin ko lay ay may plano na ako, yun lang. ^3^

"Mean. Ano nga?"

"Secret muna. Sasaihin ko sayo kapag okay na lahat."

"Kelan naman yun? Baka sobrang tagal naman nyan." Naiinip na tanong nya

"Duh! Basta akong ng bahala. Be ready okay? Is-surprise natin si Ate." Hihihihi. That's a clue

"Surprise?"

"Hindi, surprise" Sarcastic kong sagot -__-

"Tss." *pokerface*

"So yeah, be ready na po okay? Next next day na natin gagawin. Yey!" ^____________^

"Be ready? You're not even telling me your plan yet, and be ready?" Inip na inip talaga? Sya kaya gumawa o? Ako kasi yung boyfriend e. Kung hindi ko lang talaga sya Kuya, sasaihin ko na yan. Kaso mapapagalitan ako nila mama't papa (- -)

Kung tinatanong nyo kung nasaan parents namin, wala sila dito sa bahay. May business trip sila. So... ^^

"E basta. Napaka-impatient mo" >< Sinimangutan lang niya ako. Tapos tumunog yung cellphone nya, syempre sinagot nya yun. Tumayo sya at pumunta sa kung saan. Private.

Umakyat na ulit ako sa kwarto ko, matutulog na ako. Inaantok ako. (_o_) 

Next next day na... baka palpak ang plano. TT_TT

The Second Try PlannerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon