IX170 wolf BLOOD

deel 3 Roemenië

Ik werd wakker en we Warren aan gekomen in Roemenië.
En we gingen naar een taxi.
Ik Zag een  bull dog in de auto en zijn tegen papa : eumm papa je weet dat ik niet van honden hou.
Ja sorry schat je moet er wel in.
Ik zucht en ga er  toch in.
In de auto hoorde je de hond de hele tijd aan het blaffen.
Mijn vader verteld wat we hebben geërfd
En zegt : we hebben het kasteel geërfd van de man.
Wauw : voegt Bart er aan toe.
En ik zegt : oké niet zo erg ik heb wel zijn om de stad te verkennen.
He bah zegt Bart ik heb daar geen zin in.
Kom op jongens  : zegt papa we gaan wat doen dat iedereen leuk vindt.
Ik kijk naar  buiten en zie een kasteel.
Papa zegt : kijk dit is het kasteel.
Ik zeg : oké het is best wel groot en donker.
We gaan naar binnen en zien ouderwetser meubels  zoals een op gezette wolf.
Ik schrok er van maar lied het niet merken.
Mijn vader schrok ook Bram ook maar veel minder dan wij.
Er kwam een Damen naar beneden en zij : gegroet in het kasteel wolfsberg en ik ben mevrouw  Kotj.
Opeens hoorden je een wolf huilen.
En we keken om ons heen nergens een wolf het was ook al donker.
Ze sprak veder : volg mij!
We liepen de trap op een kwamen bij een gang aan.
Ze zei : de kinderen mogen helemaal achter de dame links en en de heer mag rechts.
En u meneer mag hier aan het eind.
En er zijn twee regels.
Één, je mag niet uit je kamer in de nachts
Twee je moet je deur op slot zetten in de nacht.
Ik vindt het wel hele rare regels Zei Bram.
De vrouw deed alsof ze het niet horden.
Ik,papa en Bart besloten om naar de kamers te gaan.
Ik zag mijn kamer hij was ouderwets mooi en groot.
Die van Bram ook maar dan meer voor mannen.
In de kamer van papa was het ook mooi op zijn nachtkastje lagen allemaal koekjes waar op stond
: huizen verkoper Pauline.
Hij keek verbaast en at een koekje op.
Toen we alles hadden uit gepakt gingen we slapen.