အခ်စ္မွာကုန္ဆံုးရက္တို႔ရွိတတ္သလားမသိရေပမယ့္...
စိုးရိမ္မိတာကသူကိုယ့္အေပၚမၾကင္နာေတာ့မွာကို...
ကိုယ့္အေပၚတြယ္တာမႈေလ်ာ့နည္းသြားမွာကို...
ခံစားခ်က္ေတြေအးခဲသြားမွာကို...
ေငးေငးင္ိုင္ငိုင္ေလးေနပင္လယ္တို႔စိတ္ဆိုးခ်င္ရက္နဲ႔မဆိုးႏိုင္...
နံေဘးမွာလူရွိေနတာကိုး...
ညနက္လာေတာ့ေဇယ်တို႔အုပ္စုလည္းဘီယာဗူးေတြနဲ႔အျပင္မွာၿငိမ့္ေနၿပီ...
လူေတြလည္းအိပ္ဖို႔ျပန္ကုန္ၾကၿပီ။
သူနဲ႔စည္းတို႔ပဲဧည့္ခန္းထဲမွာထမင္းစားၿပီးေတာ့က်န္ေနတာ။
မိေရႊ႐ုပ္ကမအိပ္ေသး...
ဧည့္ခန္းထဲမွာထိုင္ၿပီးစာရင္းလုပ္ေနတာျဖစ္သည္။
"ေႏြရာသီၿပီးလို႔ရွိရင္ကိုႀကီးစည္းကျပန္မွာမလား...ကိုပင္လယ္ကေရာ"
"ျပန္မွာေပါ့..."
"အယ္...ဒိုင္းမြန္းေဟာက္စ္ကိုဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ...ကိုပင္လယ္မရွိရင္ျဖစ္ပါ့မလား"
"ဘာလို႔မျဖစ္ရမွာလဲ...ယမံုလည္းရွိေနတာပဲ"
ျပန္ေျပာေနတဲ့နႈတ္ခမ္းေလးကေထာ္လို႔...
နံေဘးကစည္းကေသခ်ာၾကည့္ေနရင္းရယ္ခ်င္ေနတာ...
ဂစ္တာတီးၿပီးျပန္ဝင္လာကတည္းကအနားကမခြာဘဲျဖစ္ေနတာ...
သူ႔မွာအိမ္သာေတာင္သြားလို႔မရ...
ဘယ္သြားမလို႔လဲ"ဆိုၿပီးခဏခဏလိုက္ေမးတာ...
ဂစ္တာတီးကတည္းကမ်က္ႏွာေလးယြင္းေနတာသဝန္တိုေနတာသိသားပဲ...
ေရႊ႐ုပ္နဲ႔စကားေျပာေနတာကိုစည္း'ကဘာမွဝင္မေျပာဘဲၾကည့္ေနတာျပံဳးျပံဳးေလး...
လက္ထဲကစီးကရက္တိုကိုေနာက္ဆံုးတစ္ခ်က္ရိႈက္လိုက္ၿပီးေတာ့ပင္လယ့္မ်က္ႏွာဆီကိုစီးကရက္ေငြ႕ေတြျပန္မႈတ္ထုတ္သည္။
ၿပီးမွႏွာေခါင္းေလးကိုဖြဖြေလးဖိဆြဲျပန္ကာ...
အနားနားကပ္လို႔တိုးတိုးေလးေျပာသည္။
"နႈတ္ခမ္းေလးဒီထက္ပိုမေထာ္လိုက္နဲ႔.."....တဲ့...
ၿပီးေတာ့မွဆက္ၿပီး...
"စိတ္မထိန္းႏိုင္မွာစိုးလို႔" ဆိုၿပီးရယ္ေနေတာ့...
"ကိုႀကီးတို႔နည္းနည္းေလးအေနာ့္ကိုအားနာသင့္တယ္မထင္ဘူးလား"
ေရႊ႐ုပ္ကစာရင္းတြက္ေနေပမယ့္မ်က္လံုးေထာင့္မွာတစ္ခုခုလုပ္ေနၾကတာကိုျမင္၏။
ဘာမွန္းေတာ့မသိေပမယ့္ေပါ့။
YOU ARE READING
Sea Paradise
Romanceပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္(ဒုတိယပိုင္း) အစိမ္းျဖတ္ႀကီးျဖစ္သြားခဲ့လို႔ extra အေနနဲ႔ထပ္ေရးေပးခ်င္တာေလးပါ။ ပင်လယ်နှစ်စင်းရဲ့ဆုံမှတ်ရာဇဝင်(ဒုတိယပိုင်း) အစိမ်းဖြတ်ကြီးဖြစ်သွားခဲ့လို့ extra အနေနဲ့ထပ်ရေးပေးချင်တာလေးပါ။ Yizhan Fanfic
