Yüksek Yüksek Tepelere...
Bu öykü Malkara köylerinden alınmış olup belli bir kişinin dilinden yazıya geçirilmiş
değildir. Çevrede herkes tarafından bilinen bir öyküdür. Söylentiye göre, çok eskiden
köyün birinde Zeynep isimli çok güzel bir kız vardır. Onaltıya yeni bastığında
Zeynep'i köylerindeki bir düğünde aşırı (yabancı) köylerden gelen Ali isimli bir genç
görür. Ali Zeynep'i çok beğenir ve köyüne döndüğünde kızın babasına hemen görücü
gönderir.
Zeynep'i Ali'ye verirler. Kısa bir zaman sonra düğünleri olur. Ali, Zeynep'i alıp aşırı
köyüne götürür.
Zeynep'in gelin gittiği köy ile kendi köyü arası üç gün üç gece çeker. Bu kadar uzak
olduğundan dolayı Zeynep, anasını babasını ve kardeşlerini tam yedi yıl göremez. Bu
özlem Zeynep'in yüreğinde her gün biraz daha büyüyerek dayanılmaz bir hal alır. Köyün
büyük bir tepesinde bulunan evinin bahçesine çıkarak kendi köyüne doğru dönüp için
için kendi yaktığı türküyü mırıldanır ve gözleri uzaklarda sıla özlemini gidermeye çalı-
şırmış.
Oysa kocası, Zeynep'in bu özlemine pek aldırış etmez. Kaldı ki eski sevgisi de pek
ka-madığından kendini fazlaca horlamaya, eziyet etmeye başlar. Sonunda bu özlem ve
kocasının horlaması Zeynep'i yataklara düşürür.
Gün geçtikçe hastalığı artan Zeynep'in düzelmesi için, köyden gelip gidenler de anası-
nın babasının çağrılmasını salık verirler. Başka çare kalmadığını anlayan Zeynep'in
kocası da anasına babasına haber vermeye gider. Altı gün altı gecelik bir yolculuktan
sonra bir akşam üstü Zeynep'in anası babası köye gelirler, Zeynep'i yatakta bulurlar.
Perişan bir halde Zeynep hala türküsünü mırıldanmaktadır. Aynı türküyü anasına baba-
sına da söylemeye başlar. Çevresindeki bütün köy kadınları duygulanıp göz yaşı dökerler.
Annesi fenalıklar geçirir ve bayılır.
Zeynep hasretini giderir, giderir ama artık çok geç kalınmıştır. Bir daha onmaz, sonu
ölümle biter. Herkes Zeynep için göz yaşı döker. İşte o gün bu gündür bu türkü ayrılığın
türküsü olarak söylenip durur.
