Swag kingseries: stupid cupid

Eleven

Justin's POV

ilang linggo na simula ng maghiwalay kami ni kurt at masasabi ko na nagbago na sya simula noon. the bully club is back! mas matapang at walang takot, yun sila. kaliwa kanan ang kaguluhan at papmbubully nila sa school. minsan lang din sya pumasok at madalas syang mag cutting class. minsan pa pumapasok sya ng nakainom.

hindi ko tuloy miwasang maguilty dahil sinisira nya ang buhay nya dahil sakin, masakit din naman para sakin na makita syang nagkakaganun, gustong gusto ko na syang balikan at sabihin sa kanya na mahal na mahal ko pa rin sya, but i cant dissappoint my parents. Hindi ko sya kayang panindigan.

nakuha ni Kurt ang atensyon namin ng lahat ng pumasok sya sa classroom, kung kanina magulo, ngayon tahimik na ang lahat. Tinanguan lang nya ang mga barkada nya na nakatingin sa kanya pero hindi sya pumunta sa direksyon ng mga ito.

"umalis ka nga jan!" sigaw ni Kurt sa kaklase namin na nakaupo sa bandang unahan. Hindi iyon nakahuma na para bang nagulat. hindi pa ito ngsasalita ay sinapak na sya ni kurt at hinila paaalis sa upuan, ihinagis nya pa dito ang mga gamit nito sa muka ng lalaki.

"sa susunod pag sinabi kong umalis ka, umalis ka! para hindi ka nasasaktan!" maangas na sabi nya dun sa lalaki. He looks furious and it scares all of us.

tinulungan ni Charm yung lalaki na tumayo at inalalayan. Awang awa ako dito dahil halos mabasag ang ilong nito na tinamaan ng kamao ni Kurt.

"Kurt pinipilit ka naming intindihin pero sana alam mo na hindi na tama ang ginagawa mo!" Kastigo ni Prince sa kaibigan na hindi nito pinansin. Tinulungan nito sa Charm na dalhin ang lalaki sa clinic.

I unbelievably look at him. Trying to find that i fell inlove with. But sadly, nawala na ang lalaking iyon.

I heaved a deep sigh before i stand up. Natatakot ako sa kanya pero kung hindi ako kikilos ay walang mangyayari. hindi pwedeng ganito sya palagi, na kami na lang yung mag adjust dahil natatakot kami na magalit sya.

"Kurt let's talk.." sabi ko ng makalapit na 'ko sa kanya. He look at me blankly as i swallow the lump in my throat. His stare gives me shivers that it akmost cause me a heart attack.

"ano ba sa tingin mo ang ginagawa natin?"

"i mean in private.."

"dito na lang, tinatamad ako. hayaan mo na lang na marinig nila yung pag uusapan natin, im sure it's nothing serious" he said in blank expression

"it's serious Kurt. nambubully ka na naman! nananakit ng kapwa kahit wala naman silang ginagawa sayo, pumapasok ka ng nakainom at nagkakacutting classes ka. What was happening to you?" I said out of frustration.

"What's the big deal?" He said cool. Kung makapagsalita sya ay para bang wala syang ginagawang mali. "Besides, what do you care? Im not bullying you"

"may pakialam ako Kurt, kasi dahil sakin kung bakit ka nagkakaganyan!"

Umismid sya at tumawa na para bang isang joke ang sinabi ko.

"Dont flatter yourself Justin.. wag mong iisipin na kaya ko ginagawa ang lahat ng 'to ay dahil sayo. kung ano man ang lahat ng ginagawa ko ngayon, 'yun ay dahil 'yun ang gusto ko!" Kitang kita ko ang galit sa mga mata nya habang nagtataas baba ang dibdib nya sa galit sakin. I can see how he hates me and it's killing me.

"Dont you fvcking dare to question whatever i do! Nawalan ka na ng karapatan simula ng piliin mong umalis sa buhay ko!"

hindi ko alam kung dapat ba kong mahiya sa mga tao sa paligid ko na nakarinig sa sinabi nya. pero isa lang ang alam ko ngayon, nasasaktan ako, na marinig sa kanya ang lahat ng 'yun. tumayo sya mula sa kinauupuan nya at akmang aalis na pero pinigilan ko sya, hinawakan ko ang kamay nya at inilagay doon ang bracelet na niregalo nya sakin nung christmass. pinahid ko yung luha ko at pinilit na ngumiti.

"sana makita mo rin 'yung babaeng mas deserving sa pagmamahal mo.." sabi ko habang patuloy na pinapahid ang mga luha sa pisngi ko na hindi mapigilan sa pag-agos, nasasaktan ako dahil sa mga sinabi nya, pero mas nasasaktan ako ngayon dahil sa mga pumapatak na ding luha sa mga mata nya habang tinitingnan yung bagay na nasa kamay nya.

Ang sakit sakit na makita syang nasasaktan lalo na at ako ang dahilan non. Pero wala akong magawa.. mahal na mahal ko sya at pinapatay ako ng katotohanang hindi kami pwede dahil sa mababaw na dahilan na hindi kami magkapareho ng pinanggalingan.

"hindi kita maintindihan justin, at kahit kailan hindi ko siguro maiintindihan ang ginawa mo, pero mahal kita. at wala na siguro akong ibang babaeng mamahalin pa. kaya iginagalang ko ang desisyon mo, lalayo ako kahit gaano kasakit" sabi nya habang pinapahid din ang luha sa mga mata nya. "kaya sana wag mo na kong pahirapan pa, umarte na lang tayo na hindi natin kilala ng isat isa, para maging mas madali ang lahat, pinapalaya na kita justin"

Pakiramdam ko ay sumabog ako ng tumakbo sya palabas ng classroom. Nanghihina akong napaupo sa sahig habang dinadaluhan ako ng mga kaibigan ko.

Ngayon lang nag sink sakin na wala na kami ni Kurt. Na tapos na lahat ng pinagsamahan namin.

2����϶